Refah şımartıyor

Refah şımartıyor

Hüseyin Öztürk

Dünkü yazıda kısmen teknolojinin tehlikeli kullanımına değinmiştik laf uzadı. “Refah şımartıyor” kısmına yer kalmamıştı.

Ünlü sözümüzü hepimiz biliriz. “Nasıl kazanırsanız öyle harcarsınız” denilir. “Nasıl yaşıyorsanız öyle ölürsünüz” diye de ilave edilir.

Kimsenin nasıl kazandığı nasıl harcadığı kimseyi alakadar etmez ama eğer mesele kamunun hakkını gasp ise hukuk başta olmak üzere herkesi ilgilendirir.

Peki, “refah şımartıyor” derken neyi kastediyoruz?

Türkiye artık eski Türkiye değil. Son 20 yıldaki büyümesi ve gelişmesi, yüz yılda ancak mümkün olabilecek bir gelişme ve büyümedir.

Varlıktan, zenginlikten ve tokluktan bunalan muhalefetin, memleketin kötüye gidiş yaygaraları, “Daha yok mu” hırs ve tamahları sebebiyledir.

Ve bu yaygaracıların büyük yekûnu kökten zenginlerdir. Hiç fakirlik görmemiş, kıtlık dönemlerinin zenginleridir.

Son yirmi yılda Ak Parti iktidarları, ülkemizin kaynaklarını malum çevrelerin tekelinden kurtarıp, milletimizle bölüşmeye başlayınca haliyle zenginlik rotaları bozulmuştur.

*

Sanayiden tarıma, yer altı ve üstü zenginlik kaynaklarının işletilmesi, çıkarılması ve pazarlanmasının yanı sıra bütün ticari hayattan medyaya kadar dengeler değişince, ülkemizin varlık kaynakları, diğer iş insanları ve firmalarınca da işletilmeye başladı.

Dolayısıyla bugün memleketimizin hangi ilçe ve iline giderseniz gidin, sanayi başta olmak üzere sağlıktan tarım ve hayvancılığa kadar pek çok gelişmeyi görebilirsiniz.

Tabii bu büyümenin eksileri de yok değil. Tamları görüp eksileri söylememek olmaz.

Evet, ülke genelinde ciddi bir refah düzeyi yükselmesi var ama ciddi manada da inanç ve değer yargılarımızda kayıplar var. Bu hakikati inkâr edemeyiz, yok sayamayız.

Bayram vesilesiyle gördük. Yollar, tatil beldeleri, şehirler tıklım tıklım insan ve araç doluydu. Türk Hava Yolları son yılların rekorunu kırdı.

Şehir otogarlarında ek seferler düzenlendi. Trenler dolu gitti dolu geldi. Şahsımın gördüğü kadarıyla greyderlerin bile çıkamayacağı yerler araç doluydu.

Birkaç köye yolum düştü. Üstelik geçmişte ne kadar fakir olduğunu bildiğim köylerdi. Her evin önünde son model traktörler ve araçlar bulunmaktaydı.

Yani tokların açız diye bağırmaları, bağırsaklarının doluluğundan, cüzdanlarının şişkinliğinden, Romalılar gibi yiyip içip, “daha da yiyelim” diye istifra ederek, “yine yiyelim” diye bağırmalarını, refah şımarması olarak görmek gerekir.

Yalnız bu refah azması, sadece tuzu kuru kesimlere ait değildir. Parasının, emeğinin, kazancının farkında olup, hatta hayırdan hasenattan geri kalmayan ve gereğini yerine getiren kesimlerde de görülmektedir.

*

Ezcümle:

Denilir ki; Kolay kazanılan para insanı bozar. Kolay parayı harcamak zevklidir, kişinin nefsini, kibrini coşturur ve her şeyi mubah gördürür”. Bu noktaya gelinmektedir.

Servet hırsı, refahı geçici olarak artırır ama insani melekeleri yok eder. Hırs ve tamaha esaret, aklı da ruhu da kirletir. Hızla kirlenmekteyiz vesselam.