Ahmaklık ahlaksızlıktan beterdir
Ahmaklık ahlaksızlıktan beterdir
HÜSEYİN ÖZTÜRK
Atalar sözüdür: “Ahmaklık ahlaksızlıktan beterdir” derler. Söze bir şerh düşelim.
Her ahmaklığın sonu ahlaksızlığa varmaya bilir ama yine de etrafına zarar verebilir. Sözün daha iyi anlaşılması için irfan ehli olmakla necat bulmuş kimselerin tarifine bakalım:
Ahmağın birine:
-“Alkol mü içersin, zina mı işlersin, adam mı öldürürsün” diye sormuşlar. Şahıs:
-“Bu günahların en hafifi içkidir, içki içerim” demiş. Alkol şişede durduğu gibi durmaz, doğası gereği vazifesini yapar.
Kim olduğu malum olmayan kişi, içkiyi içince ardından zinaya tevessül etmiş, hayatı kararmaya başlayınca da adam öldürmüş. Tabii bu bir mesel gibi duruyor ama mevzuya önemli bir örnektir.
Bu zaafın en tehlikeli taraflarından birisi de özel veya devlet kuruluşlarının çeşitli kademelerinde görevlendirilmeleridir. Ülkelerin tarihinde bu vakıalara hep rastlanmıştır.
•
Devletin veya sivil kurumların böyle kişilere sağladığı imkân, imtiyaz ve yetkiler, kurum ve çalışanlar adına değil, kendi hesaplarına kullanıldığı da bir gerçektir.
Benzeri ahmaklıklar haliyle, ahlaksızlığın çıkmaz sokak olduğu diğer kötülüklere kapı aralar ve ardından açılmayan bütün kapıları açma hırs ve tamahı meydana gelir.
Ahmaklığın sebep olduğu ahlaksızlığın esas bir başka boyutu da liderlerin veya üst düzey yöneticilerin etrafında izolasyon malzemesi olarak kullanılmalarıdır.
Bu izolasyon sayesinde liderler ve yöneticiler hakikati göremezler, görmek istediklerinde ise engeller çıkarılarak farklı şekillerde ikna edilirler.
Amerika başta olmak üzere bütün dünyada bu böyledir. Dünyadaki devletlerarası kargaşaya bakılırsa mesele rahat anlaşılır.
Yine ahmaklık, kişi yahut kişileri ahlaksızlığa sürüklerken, çevresinin sürüklenmemesi de imkânsızdır. Çünkü ahmaklığın cazip tarafını ahlaksızlık süsler.
Haliyle bu gayri insaniliğin vazgeçilmez yanlarından birisi de kolay ve hazır para hırs ve tamahına müptela olmaktır.
Bu müptelalık, zayıf akıl ve mantıkların tamamını vazgeçilmez güç haline getirerek, kişiyi yaptığı işlerde haklı olduğuna ve hakkı olduğuna inandırır.
Şeytan böylelerine gerekçeler ileri sürerek:
-“Çok haklısın, sen olmazsan başkası yapacak, burada olduğuna göre tabii ki senin hakkın” diye kişiyi boğar ve boğulmaktan kurtulmak için düşülen çukur kurtuluş sanılır.
•
İzolasyona dönelim.
Liderler veya yöneticiler etrafında meydana gelen yahut getirilen izolasyon da başka bir hırsızlık metodudur.
En güvenilen insanlar genelde izolasyon malzemesi olarak kullanılır. Esas oyuncular ise daima geride ve kameranın arkasındadır.
Kameranın önündekilerini yöneterek, istedikleri neticeyi alırlar. Lidere yahut yöneticilere hakikatin ulaşmasını engellerler.
Bazen öyle vaziyetler zuhur eder ki, lidere veya yöneticilere mutlaka ulaştırılması gereken hakikatler olduğu gibi değil, izolasyon ekipleri tarafından kendilerine uygun hale getirilerek sunulur.
•
Ezcümle:
Nerede ve hangi kurum veya kuruluşlarda olursa olsun, izolasyonların önüne geçmek için tepeden tırnağa zaman zaman rotasyon şarttır.