“Size cennetlikleri ve cehennemlikleri bildireyim mi?”

“Size cennetlikleri ve cehennemlikleri bildireyim mi?”

YÜKSEL TOKUR

Hemen başta şunu belirtelim ki; “Cennet ya da cehenneme gidecekleri de siz mi belirliyorsunuz?” diyecek olanlara deriz ki: Hâşâ! Ne haddimize.. Biz sadece âyet ve hadislerde bildirilenleri sizlere iletiyoruz.

Gerçek bir imtihan sahası olan bu dünya kıyametle beraber son bulacak, ikinci yaratılışla beraber hesap işlemleri bittikten sonra, tüm insanlar aldıkları puana (amele) göre cennet ya da cehenneme yerleştirilecektir.

Cennete yerleşmenin ön şartı Allah’a iman etmektir. İman ettiği halde günahkâr olan Mü’minler (Allah affetmezse) bir süre cezaevinde (cehennemde) kaldıktan sonra sonsuz cennet yurdunda ağırlanacaklardır.

En zayıf bir imanla ölebilen kişi sonunda cennete girebilecekken, İslâm dışı bir hayat sürüp, sonunda imansız olarak ölenler ateş yurdu cehennemde müebbet cezasıyla cezalandırılacaklardır. Ne kötü bir sonuç.. Keşke bilselerdi!

Başlığa aldığımız cümle Peygamberimizin mübarek sözü olup tamamı şöyledir: “Size cennetlikleri bildireyim mi? Onlar hem zayıf oldukları hem de halk tarafından zayıf görüldükleri için kimsenin önemsemediği ve fakat şöyle olacak diye yemin etseler, isteklerini Allah’ın gerçekleştireceği kimselerdir.”

“Size cehennemliklerin kimler olduğunu söyleyeyim mi? Katı kalpli, kaba, cimri ve kurularak yürüyen kibirli kimselerdir.”

Şüphesiz, insanları cennete ve cehenneme sürükleyen birçok amel vardır. Burada bahsedilenler, çoğu kimsenin önemseyip dikkate bile almadığı özelliklerdir.

Demek ki; insanları dış görünüşleri ve giyimlerine göre değil; kalp ve gönül zenginliklerine göre değerlendirmemiz gerekiyor.

Yakışıklı/güzel bir insanın kalbi harap bir haldeyken, bazılarının gördüğünde başını çevirip görmek istemediği, vücudu ve giyimi pek de iyi olmayan bir insanın kalbi iman, ihlas, güzel ahlâkla dolu olabilir.

Öyle ki; prof. ve bilmem ne etiketli bazıları kendilerini cennetin başköşelerine lâyık görürken, belki de o dönüp bakmaya bile tenezzül etmedikleri, bazen deli, meczup diye yaftaladıkları dünya garibanları onların yerine oturtuluverilirler!

Cehennemlik olarak bildirilenler ise; mütevâzi insanların aksine; kendini beğenmiş, büyüklük taslayıp kibirlenen kimselerdir. Oysa, bunların Allah katında beş paralık değerleri yoktur.

Bunların hayvanlar gibi yemek içmekten başka gayeleri yoktur. Kazançlarının nereden geldiğine bakmazlar. Zâlim ve kaba insanlardır. Kibirli konuşmaları, çalımlı tavırları, kurumlu yürüyüşleri ile kendilerini kabul ettirmek ve saygı görmek isterler.

Bir kediyi hapsedip yiyecek ve içecek vermeyerek ölümüne neden olan bir kadının cehennemlik; başka günahkâr bir kadının ise, çok susuz kalan bir köpeğe su içirmesi nedeniyle cennetlik olduğu da yine Peygamberimizin bildirdiği ibretlik durumlardır.

Bir de; ölmek üzere olanlarda görülen, ancak yanındakiler tarafından anlaşılmayan yüz ifadeleri de, o kişinin cennetlik ya da cehennemlik olduklarına dair ipucu olabilir.

Cennetlik ya da cehennemlik amelleri seçmek ve yapmak iradesi kişiye verilmiştir. Artık, her bir insan ahirette nerede kalmak istiyorsa, ona göre bir hayat sürsün.

Unutmayalım ki; insan istediğine, sevmediği birçok şeye sabretmedikçe sevdiğine ulaşamaz.