‘Kent İttifakı’na susup, ‘Terörsüz Türkiye’ye posta koymak
‘Kent İttifakı’na susup, ‘Terörsüz Türkiye’ye posta koymak
MURAT ALAN
Türkiye’nin şehit yarası, derin ve kapanmaz bir izdir.
1993’te Van Başkale’de teröristlerle girdiği çatışmada oğlu Namık Ayhan’ı kaybeden Pakize Akbaba, bu acıyı yıllarca yaşamış ve halen yaşamaya devam eden binlerce anneden biri..
İstanbul Şehit Anaları Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği›nin başında..
Acısına ve evladına hürmeten yazıyı yazarken defalarca başa dönüp kalemin dilini yumuşattım, sözcükleri seçip tarttım.
Her ne yaparsa yapsın bir şehit annesine yakışacak bir tonda, kısık bir sesle yazmak istedim..
Evlat acısı çeken bir anne ancak siyasi sahnedeki duruşu, bu acıyı gölgede bırakıyor bence.
Özellikle 2023 seçimlerinde CHP’nin önderliğindeki Millet İttifakı’nın DEM Parti (eski adıyla HDP) ile dolaylı iş birliği yaptığı «Kent Uzlaşısı» döneminde yaşanan sessizlik, sorgulanmayı hak ediyor. Günümüzde «Terörsüz Türkiye» tartışmalarında sesini yükselten bir annenin, o ittifakların gölgesinde neden suskun kaldığı, vicdanları rahatsız ediyor.
Hatırlayalım: 2023 seçimleri, muhalefetin en karmaşık ittifak denemelerinden biriydi.
Siyasi ahlaksızlığın zirve yaptığı dönemde..
Birbirine bir tas su vermekten uzak duracak ideolojilerin Başkan Erdoğan’ı devirmek için adeta kan kardeşliği yaptığı dönemdi.
CHP, İYİ Parti ve diğer ortaklarla Millet İttifakı’nı kurarken, DEM Parti ile açık bir anlaşma olmasa da, İstanbul gibi kritik şehirlerde “Kent Uzlaşısı” adı altında dolaylı destek mekanizması devreye girdi. DEM Parti, aday çıkarmayarak CHP’li adayları güçlendirdi; karşılığında meclis üyelikleri ve bazı ilçeler gibi tavizler söz konusuydu. Bu, DEM Parti’nin “meşruiyet kazanma” stratejisinin de bir parçasıydı; CHP ise “demokrasi ittifakı” kisvesi altında yüz binlerce oy pusulasını kendi hanesine taşıdı.
İYİ Parti aslında bu üçgenin en rahatsız ortağıydı. İttifakın Kürt oylarına yaslanması, partiyi içten çatlattı ve sonunda ayrılışa yol açtı.
Peki, Pakize Akbaba bu süreçte neredeydi?
CHP’den milletvekili aday adaylığı yapmış, Kılıçdaroğlu ile görüşmeler düzenlemiş bir figür olarak, oğlunun katillerinin siyasi uzantılarıyla aynı çatı altında sessizce durdu.
Hiçbir itiraz, hiçbir “Adalet Masası” çağrısı yoktu o günlerde.
Bu sessizlik, tam da PKK ile irtibatlı yapıların seçimlerde dolaylı yoldan meşrulaştırıldığı, örgütün siyasi uzantılarının oy pazarlıklarında masaya oturulduğu bir döneme denk geliyordu.
Oysa bugün, örgütün feshini hedefleyen adımlara karşı sert tepkiler yükseliyor.
2023’te Ekrem İmamoğlu’nun İstanbul zaferinde, DEM Parti’nin dolaylı desteğiyle kazanılan oy oranı yüzde 51’i aşmıştı. Pakize Hanım, o zaferi kutlayan sesler arasındaydı; hatta “Kendimden şüphe ederim” diyerek ittifaka selam durdu.
Ama o zaferin bedeli, şehit kanıyla sulanmış bir vatanın hafızasına hakaretti. İYİ Parti’nin içindeki milliyetçi kanat, bu “Kent Uzlaşısı”nı eleştirirken hatta Meral Akşener’in ayrılışında bu üçgen etkili olurken Pakize Hanım, CHP kapılarında makam arayışında ötürü sessiz kaldı.
PKK’yı bitirmeye yönelik tezkere oylamalarında CHP’nin “red”leri, savunma sanayine yönelik eleştiriler, hepsi bu sessizliğin parçalarıydı. Kent Uzlaşısı sırasında, PKK irtibatlı yapıların seçimlerde aday çıkarmama karşılığında kazandığı siyasi alanlara ses etmemek, bugün örgütün feshini önleyen bir engel değil mi?
Mayıs 2025’te Öcalan’ın çağrısıyla PKK’nın kendini feshetme kararı aldığı kongreye, Temmuz’da sembolik silah bırakma törenine, Ekim’de Türkiye sınırlarından çekilme duyurusuna ve nihayetinde Zap bölgesinden unsurların farklı alanlara aktarılmasına karşı çıkmak..
Bu somut adımlara direnmek o eski sessizliğin en acı ironisi..
Güncel gündem, bu çelişkiyi daha da belirginleştiriyor. 14 Kasım 2025’te, Azerbaycan-Gürcistan sınırında düşen askeri kargo uçağında şehit olan askerlerimizin cenaze töreninde, Pakize Hanım “Terörsüz Türkiye” sürecine yönelik itirazını dile getirdi ve Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler’le karşı karşıya geldi.
Savunma Bakanı Yaşar Güler’in “Burası yeri değil, hadsizlik yapma, burada cenaze var. Sen şehit anasısın o kadar» şeklinde konuştuğu iddia edildi. Daha önceki deneyimlerimizden Güler Paşanın sözleri çarpıtıldığını tahmin de edebiliyorum. Hoş bu sözler eleştirilebilir ancak, cenaze töreninde, acının paylaşıldığı bir ortamı gerecek çıkışlarda bulunmak da eleştirilir.
Bir başka annenin şehit evladının cenaze töreninde böyle bir tartışma nezaketsizlik değil mi?
Pakize Hanım’ın bu tepkisi, süreci baltalamak ve yeni acıları körüklemek gibi algılandı.
Oysa “Terörsüz Türkiye” adımları PKK’nın fesih kararı, silah bırakma ve çekilme gibi somut hamleler başka anaların evlat acısı çekmemesi için atılmış kritik adımlar.
Bu girişimlere karşı çıkmak, örgütün feshini geciktirmek ve terörün kökünü kurutma fırsatını heba etmek anlamına gelmiyor mu? 2023’te, DEM Parti’nin Emek ve Özgürlük İttifakı olarak aday çıkarmama kararıyla Kılıçdaroğlu’na dolaylı destek verdiği dönemde, neden benzer bir masayı kurmadı? Kent Uzlaşısı, DEM Parti’nin seçim deklarasyonu olarak açıklanmıştı; CHP bunu “kapsayıcı strateji” diye savundu. İYİ Parti ise bu ittifakın yükünü taşıyamadı. “Terör masası” diyenler biz değildik, İYİ Parti yöneticileriydi. Pakize Hanım ise CHP etkinliklerinde konuşmacıydı.
Bu tutarsızlık, bir annenin acısını siyasi bir vitrine dönüştürüyor. Parti liderinin “İngilizler yalnız bıraktı, menfaatleri CHP’de” gibi dışa yaslanan sözleri, tezkerelere red oyları, başörtüsü gibi inanç simgelerini siyasi nabza göre esnetmeleri, hepsi bu sessizliğin izleri.
Pakize Hanım’a bir çağrı: Acınız, makam kapılarında erimesin. CHP-İYİ Parti-DEM üçgeninin dönen çarklarında sessiz kalmak, evladınızın emanetine haksızlıktı. Bugünkü tepkiniz, cenaze ortamını germişse bile, PKK irtibatlı yapılara eski desteği hatırlatarak sorgulatıyor. Allah şehitlerimize rahmet, analarımıza da sabır ve metanet versin. Selametle..