Şam’ın Türkiye’den yardım talep etmesi, işgalci güçleri rahatsız etti.
Şam’ın Türkiye’den yardım talep etmesi, işgalci güçleri rahatsız etti.
MEHMET KOÇAK
Netanyahu da, Birleşmiş Milletler (BM) Genel Kurulu’nda yaptığı son konuşmada iki harita göstermişti.
İlk harita, İsrail ile barış anlaşması imzalayan veya ilişkilerini normalleştirme amacıyla müzakereler yürüten Arap ülkelerini kapsayan yeşil alanları içeriyordu. Bu ülkeler Mısır, Sudan, Birleşik Arap Emirlikleri (BAE), Suudi Arabistan, Bahreyn ve Ürdün’dü.
İkincisi ise, Netanyahu’nun “lanetli” olarak nitelediği siyaha boyanmış alanları içeren İran ve bölgedeki müttefikleri Suriye, Irak, Yemen ve Lübnan da yer alıyordu.
Filistin topraklarının tamamını ise İsrail olarak göstermişti.
Ancak, Suriye’de devrim oldu ve son diktatör Beşar Esed kaçtı. Lübnan’daki Hizbullah çok ağır darbeler aldı ve lideri Hasan Nasrallah, Mossad’ın suikast saldırısıyla öldürüldü. Irak’ta Haşdi Şabi dizginlendi ve İran ise desteklediği ‘Direniş Ekseni’ gücünü önemli ölçüde kaybetmiş olduğu gibi ayrıca ABD ile ABD destekli İsrail’in ağır saldırılarıyla askeri hareket kabiliyetini önemli ölçüde kaybetti.
Peki, Siyonist İsrail hâlâ neden durmuyor? Hâlâ saldırı ve işgal savaşlarını neden sürdürüyor? Suriye’nin içişlerine neden müdahale ediyor?
Tüm bu soruların cevabı olacak açıklamayı Başkan Recep Tayyip Erdoğan aynı BM kürsüsünden yapmıştı…
Siyonistlere göre “Vadedilmiş Topraklar”, ‘Arz-ı mevud’, haritasını göstererek “Dicle ve Fırat arasındaki vatan topraklarımıza göz koyacaklar. Bu haritayla bunu açık açık söylüyorlar” sözleriyle Başkan Erdoğan; İsrail’in asıl hedefinin Türkiye olduğu gerçeğine dikkat çekerek uyarıda bulunmuştu.
Şu bir gerçek; Türkiye ile İsrail Ortadoğu bölgesinde yaşanan olaylar konusunda zıt görüşe sahiptir.
Bugün Gazze ve Batı Şeria yani Filistin, Lübnan, İran ve Suriye öncelikle İsrail tarafından saldırılar, büyük yıkım ve soykırıma varan toplu katliamlarla Siyonist İsrail’in Ortadoğu’da sürdürdüğü vahşet nedeniyle Türkiye ve İsrail arasındaki görüş ayrılığı daha da derinletmiştir.
Şimdi ise Suriye üzerinden bu iki ülke karşı karşıya gelmek üzeredir.
Çünkü Türkiye, bölünmemiş, istikrarlı bir Suriye inşasına destek verirken, Siyonist İsrail, Dürzi, Alevi, Kürt ve Sünni Araplardan oluşan bölünmüş bir Suriye istiyor.
Şam yönetiminde doğru zamanda doğru karar
ABD ve Fransa’nın arabuluculuğunda Paris’te Suriye konusundaki gelişmelerin ele alınacağı ve tarafların katılımıyla iki önemli toplantı yapılması planlanmıştı.
İlk toplantı, SDG ile Ahmet eş-Şara öncülüğündeki geçici Şam yönetim arasında olacaktı.
Şam yönetimi, tasması ABD ve İsrail’in elinde olan SDG yerine, ABD’nin Suriye özel temsilcisi Tom Barrack ile Fransa Dışişleri Bakanı Jean-Noël Barrot’un arabuluculuğunda yine Paris’te Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani, İsrail Stratejik İşler Bakanı Ron Dermer ile bir araya gelmesi önemli bir siyasi manevra ve taktiktir.
Ancak Paris görüşmesinden çok daha önemli olan Şam yönetiminin; İsrail saldırganlığı, Dürzi ve bölücü Kürtçülerin Suriye’nin egemenliği ve güvenliğini tehdit girişimlerine karşı resmen Türkiye’den yardım talep etmesi oldu.
Şam’ın, Ankara’dan resmen yardım istemesi aynı zamanda bir davettir. Bu gerçekten hareketle şimdiye kadar ABD ve İsrail gibi işgalci güçler arasında sayılan Türkiye’nin Suriye’deki varlığı, işgalci güç olmadığını tescillemiş oldu.
Artık Türkiye, Suriye’de işgalci değil, yardım ve destek veren dost bir ülke konumundadır.
*
Türkiye’nin Şam’ın destek ve yardım talebini kabul etmesiyle Suriye’de var olan dengeler farklı bir boyut kazandı.
Türkiye, yardım ve desteğini askeri eğitim, terörle mücadele ve Suriye Ordusunun yeteneğine katkı sağlamak olarak belirlemiş olsa da şartlar bu sınırları aşarak ihtiyaç hâsıl olduğunda İsrail ile karşı karşıya kalınabileceği ise bir gerçektir.
Çünkü Suriye, Orta Doğu’nun geleceğini belirleyen bir jeopolitik ve de jeostratejik konuma sahiptir.
Bu gerçekten hareketle Suriye’yi korumakta kararlı olan Türkiye, tüm planlarını bu gerçekler üzerine bina etmektedir.