Rabıta-ı mevt (ölümü anmak) caiz olup Peygamber Efendimiz (asm) hadis-i şeriflerinde tavsiye etmiştir: “Lezzetleri kesip, tahrip edeni, (yani ölümü) çok zikrediniz.”
Rabıta-ı mevt (ölümü anmak) caiz olup Peygamber Efendimiz (asm) hadis-i şeriflerinde tavsiye etmiştir:
“Lezzetleri kesip, tahrip edeni, (yani ölümü) çok zikrediniz.” (İbn Mace, Tirmizi)
“Kişiye vaiz olarak ölüm yeter.” (Taberani )
“Akıllı, zeki olan kişi nefsini hesaba çekip, ölümden sonrası için çalışan, amel eden kimsedir. Âciz ise, nefsinin hevasına tabi olup Allah’tan bir takım (boş) temennilerde bulunan kimsedir.” (İbn Mace, Tirmizi)
Bediüzzaman Hazretleri İhlas Risalesi’nde ihlası kazanmanın en müessir iki sebebinden biri olarak rabıta-ı mevti (ölümü düşünmek) zikreder. Şöyle der: “Ey Kur’an hizmetindeki arkadaşlarım! İhlâsı kazanmanın ve muhafaza etmenin en tesirli bir sebebi, rabıta-i mevttir. Evet, ihlası zedeleyen ve riyaya ve dünyaya sevk eden tûl-i emel (uzun emeller) olduğu gibi, riyâdan nefret veren ve ihlâsı kazandıran, rabıta-i mevttir. Yani, ölümünü düşünüp, dünyanın fâni olduğunu mülâhaza edip, nefsin desiselerinden kurtulmaktır. (21. Lema)
