Bu Ülkede Ne Çok Tarih Bilmez Tarihçi Var…

Bizim ülkemizde iki tür tarihçi  ve tarih anlayışı vardır.  Biri sistemi kutlamak, kutsamak, baş tacı etmek uğruna cumhuriyet öncesi var olan her düşünceye ve her gelişmeye mesafeli ve eleştirel durmayı tarihçiliğin ve davaya sadakatin bir gereği gibi görenler, diğeri ise sistemin doğru kabul ettiği ve kitaplara koyduğu her bilgiyi ve her hadiseyi yanlış kabul edip alternatifini üretenler…

Bu iki düşünceye sahip ve isimlerinin önüne “tarihçi” yalanını ekleyen her iki tarafın zavallı tarih simsarlarının buluştuğu ortak iki nokta vardır. Buluşulan birinci nokta; Toptancılıktır. Bu iki grup zavallı, savunduğu fikri ve kişiyi her şeyi ile her yaptığı ile ilme ve hakikate ters düşmek pahasına dahi olsa savunur ve bu doğru, bu yanlış analizine girmez. Ya da tam tersi incelemeye çalıştığı kişi ya da hadiseyi her şeyi ile reddeder ve lanetler. 

Çünkü Analitik tarih ve Tarih sosyolojisi kavramlarından bîhaberdirler. Birine göre Sultan Abdûlhamid Han zındığın, din tacirinin, yobazın tekidir ve hatta kan göllerinde banyo yapmayı seven kızıl sultandır, diğerine göre ise Abdulhamid Han, yedi evliya gücünde, her şeyden haberdar bizzat Allah ile görüşüp, Allah adına karar verebilen, 33 senelik iktidar hayatında bir kez olsun yanlış yapmayan zamanın kutbu, evliyaların şahıdır.

Tarihe baktıkları açı itibari ile birbirine zıt ama kullandıkları metod itibari ile birbirlerinin kopyası olan bu iki zavallı zümrenin buluştuğu ikinci husus ise okumadan araştırmadan olanı değil olmasını istediklerini kafalarından uydurarak tarih diye ortalarda anlatmalarıdır.

Buyurun bu iki saçma güruhtan  uyduruk tarih bilgileri;

Sistemin “Toptancı” tarihçisi diyor ki; Mustafa Kemal pusulası bozuk, su alan, köhne bir taka ile Osmanlı Hükümetinden ve işgalci güçlerden gizlice kaçarak Anadolu’ya geçti ve hiç kimseden güç almadan kendi başına bu vatanı kurtardı.

Bu zavallıya cevap vermek isteyen öteki tarafın zavallısı da diyor ki;

Sultan Vahideddin Han, memleketi kurtarsın diye Mustafa Kemal’i görevlendirdi ve ona harcamalarında kullanması için kırk bin altın verdi. Evet evet yanlış okumadınız. Kırkbin altın. Sultan Vahideddin Han’ı aklamak pahasına olmayan ve yaşanmayan bir  tarih uyduran bu zavallı ne yazık ki dört işlemlik kadar dahi hesap bilmiyor. Zira, Bir altın 8 gramdır. Kırkbin altın ise 320 kilo yapar. Şimdi insanın aklına bir soru geliyor; o gün itibari ile Osmanlı hazinesinde, hazineyi kontrol etmekle görevli düşman kontrol memurlarından gizlice çıkartılabilecek ve eksikliği hissedilmeyecek 320 kilo altın var mıydı? Varsa nasıl hazineden çıkartıldı, gemiye yüklendi ve Kız Kulesi’nin önünde 4 saat süren bir İtalyan kontrolünde bu yarım tona yakın altın nasıl bulunmadı? İşin en vahimi böylesine devasa bir servetten, neden  bu serveti veren Sultan Vahideddin Han, bu serveti teslim alan Mustafa Kemal Paşa ya da bu el değişimini gerçekleştiren hazine bürokratları hatıralarında tek bir satır  dahi olsa bahsetmiyor? Bu yarım tona yakın altından veren alan ve şahit olanlar bahsetmezken, kitabında bundan bahseden bu zavallı güya Sultan Vahideddin Han’a iyilik yapmaya çalışan tarihçi bu yalanı yazmaya utanmadı mı?

Sistemin yıkama yağlamacılığı görevini gönüllü üstlenen güruhun zavallı temsilcisi zihinlerdeki Osmanlı imajını yıkmak için dünyanın kendisini “Muhteşem Türk’ ismini yakıştırdığı ve 46 sene hüküm süren Kanuni Sultan Süleyman Han’ı haremde cariye kovalamakla ömrünü geçiren şerefsiz bir sapık gibi gösterirken, karşısında bulunan ve silah anlamında esasında aynı silahı kullanarak topyekün kutsallaştıran güruh da hemen korumaya geçer ve Kanuni’nin 44 buçuk sene at sırtından inmediğini ve cepheden cepheye koştuğu yalanını söyler. Bu iki güruhun da zavallı yalancı ve şahsiyetsiz tarih satan yalakaları acaba aynaya baktıklarında kendilerinden utanmıyorlar mı?...

Yine kendisini sistemin bekçisi zanneden ve sistem tarafından profesörlük makamı ile ödüllendirilen bilgisi ilimden gayrı kendinden menkul bir zevat çıkıyor ve diyor ki; Osmanlı padişahları nikahsız beraberliklerden meydana geldikleri için hepsi “veled-i zina”dır. Onun karşısında oturan ve ona cevap vermek vazifesi üstlenen gayri ilmi tavırlı profesör kişi de bu iddiayı çürütmek için saçmalamanın ve cehaletin şaheserini yaparak;

Olur mu efendim öyle şey? Hanım sultanlara nikah kıyılırdı diyor!!!  

Padişahların hanımlarına “hatun, kadın, haseki, ikbal, kadınefendi” gibi yüzyıllara göre değişen unvanlar verilmişti ama hiçbir padişah hanımı “hanımsultan” değildi. Her şeyi bildiğini zanneden o hanım profesöre “ki Murat Bardakçı’ya göre bu hanım profesörlüğü manavdan ya da kasaptan almıştır” cevap yetiştirmeye çalışan yine profesör ünvanlı beyefendinin de bundan haberi yoktu. Padişahın ya da şehzadenin kızından olma kız torunu demek olan hanım sultan ünvanını padişah hanımı zannediyor ve böyle savunuyordu. Cehalet bu kişilerin paçalarından akmaktadır.

Yine bir sistemci zavallı, Sultan Vahideddin Han’ı, cumhuriyet döneminde yapılan meclis araştırmaları ve tutulan zabıtlarla aklanmasına rağmen memleketten çıkarken hazineyi soymakla suçlarken karşı tarafın zavallısı, Sultan Vahideddin Han’ın gittiği İtalya San-Remo’da açlıktan çöplerdeki ekmekleri toplayarak yediğini söyler. Her iki güruh da bu yalanları sıralarken hiç utanmazlar.

Ama bu arada gerçek tarih yaşanan tarih “güme” gider de kimsenin umrunda olmaz. 

Vesselam…