Yeşilçam'dan Yahudi propagandası! "Gizli Yüz" Filminin Ardındaki Sabetayist telkinler!

Orhan Pamuk’un kaleminden çıkan, Ömer Kavur’un ise beyaz perdeye taşıdığı "Gizli Yüz" filmi, masum bir sanat eseri mi yoksa kökleri dışarıda bir inanç sisteminin propaganda aracı mı? Hasidizm’den Kabala’ya uzanan bu "yüz okuma" merakının ardındaki Sabetayist izleri...

Türk sineması yıllarca bu toprakların ruhuna yabancı, ithal kültürel kodlarla şekillendirilmeye çalışıldı. Bunun en çarpıcı örneklerinden biri, senaryosunu Orhan Pamuk’un Kara Kitap adlı eserinden devşirdiği "Gizli Yüz" filmidir. Başrollerini Aziz Rutkay (Rutkay Aziz) ve Zuhal Olcay’ın paylaştığı film, ilk bakışta bir "arayış" hikâyesi gibi sunulsa da, derinlere inildiğinde karşımıza çıkan tablo oldukça düşündürücü.

Batıni Öğretiler ve Hasidik Kuşatma

Film, merkezine 18. yüzyılda ortaya çıkan ve aşırı sofu bir Yahudi akımı olan Hasidizm’i alıyor. Luria Kabalası’na dayanan bu inanç biçimi, "Devekut" (Tanrı ile hemhal olma) kavramını öne çıkararak, hakikati insan yüzlerinde arama iddiasında bulunuyor.

Ancak burada sormak gerekir: Anadolu’nun irfan geleneği, "elest bezmi" ve "vahdet-i vücud" anlayışı dururken; neden ısrarla Yahudi mistisizminin ve Kabalistik öğretilerin "yüz okuma" (fizyognomi) ritüelleri sinemamızın başköşesine oturtuluyor?

"Pnim" Kavramı ve Kadın Sureti Üzerinden Operasyon

İbranice’de "içyüz" anlamına gelen "Pnim" kavramı üzerinden, özellikle kadın yüzünde ilahi bir ışık arama çabası, filmin ana izleğini oluşturuyor. Aziz Rutkay’ın canlandırdığı karakterin bir kadın suretinin peşinde şehir şehir gezmesi, sıradan bir aşk hikâyesi değil; bizzat Kabalacıların "ışığı arama" ritüelinin sinematografik bir dışavurumudur.

Yıllardır bu toplumun değerlerine mesafeli duran, Batıcı ve elitist çevrelerin "sanat" adı altında Sabetayist temaları ve Kabalistik sembolleri nasıl ilmek ilmek işlediği, "Gizli Yüz" ile bir kez daha ifşa oluyor.

Kültürel Hegemonyanın Gizli Ajandası

Orhan Pamuk’un metinlerinde sıkça rastladığımız bu "kimlik değiştirme", "başkası olma" ve "ezoterik sembolizm" merakı, tesadüf değildir. Kendi medeniyet değerlerimize yabancılaştırılan sinema izleyicisine, "evrensellik" maskesi altında Sabetayist mistisizminin propagandası yapılmaktadır.

Sinemamızda yıllarca hüküm süren bu "gizli" elin, Anadolu’nun saf dimağlarını hangi karanlık dehlizlere çekmek istediğini anlamak için "Gizli Yüz"ün satır aralarına iyi bakmak gerekiyor. Suretlerin ardındaki asıl gerçek; yerli olmayan, bu topraklara ait olmayan bir inanç sisteminin estetik bir ambalajla sunulmasından başka bir şey değildir.