Yeni bir araştırmaya göre, Güneş Sistemimiz evrende bugüne kadar hesaplanandan üç kat daha hızlı yol alıyor.
Yeni bir araştırmaya göre, Güneş Sistemimiz evrende bugüne kadar hesaplanandan üç kat daha hızlı yol alıyor.
Güneş Sistemimiz, Samanyolu’nun merkezi etrafındaki yörüngesinde saatte yaklaşık 792.000 kilometre hızla dönüyor ve bir tam dönüşü yaklaşık 225 milyon Dünya yılı sürüyor. Bu sırada, Samanyolu Galaksisi'nin tamamı da tahminen saatte 2,1 milyon kilometre hızla yol alıyor.
Ancak yıldızımızın evrende boş boş dolanmadığı aşikârken, uluslararası bir bilim insanı ekibi tarafından radyo galaksileri üzerinde yapılan bir analiz, aslında düşündüğümüzden çok daha hızlı hareket ediyor olabileceğimizi gösteriyor. Hem de çok daha hızlı.
Bu bilgi tek başına dikkate değerken, araştırmacılar bu çelişkinin "derin kozmolojik sonuçlara" yol açabileceğini belirtiyor — ve bu da, uzaydaki konumumuzun özel olmadığı yönündeki köklü bir prensibi sarsabilecek türden.
Almanya’daki Bielefeld Üniversitesi’nden astrofizikçi ve başyazar Lukas Böhme, şunları söylüyor:
“Analizimiz, Güneş Sistemi’nin mevcut modellerin öngördüğünden üç kat daha hızlı hareket ettiğini gösteriyor. Bu sonuç, standart kozmolojiye dayalı beklentilerle açık bir şekilde çelişiyor ve önceki varsayımlarımızı yeniden gözden geçirmemizi gerektiriyor.”
Radyo Galaksileri ile Kozmik Hızın Ölçümü
Böhme ve ekibi, bu sonuca Dünya’dan gözlemlenen radyo galaksilerinin dağılımını inceleyerek ulaştı. Bu galaksiler, düşük frekanslı ve uzun dalga boylu elektromanyetik ışınım olan güçlü radyo dalgaları yayıyorlar.
Radyo dalgaları, görünür ışığı engelleyen toz ve gazı aşarak bize, uzaktaki galaksiler hakkında değerli bilgiler taşıyor. Gökbilimciler, radyo teleskoplar kullanarak bu galaksilerin geniş, lop şeklindeki radyasyon bölgelerini analiz ediyor.
Yeterince uzak veri noktası toplandığında, "kaynak sayımı dipolü" (source count dipole) olarak bilinen zayıf bir etki tespit edilebiliyor. Bu etki, hareket yönümüzde daha fazla radyo galaksisinin görülmesine, arkamızda ise daha azına neden oluyor. Bu fark oldukça ince olduğu için, son derece hassas ölçümler gerektiriyor.
Ölçümlerde Üç Teleskoptan Veri Kullanıldı
Araştırmacılar, bu çalışmada bugüne kadar yapılmış en derin geniş alanlı radyo gözlemlerinden biri de dahil olmak üzere, üç radyo teleskoptan gelen verileri kullandı. Bunların arasında Avrupa’daki LOFAR (Low-Frequency Array) teleskop ağı da yer alıyor.
Ek olarak, radyo galaksilerinin çok bileşenli yapısını hesaba katmak için yeni bir istatistiksel yöntem geliştirdiler. Bu detaylı analiz, kozmik radyo dipolü olarak bilinen ölçümün hassasiyetini ciddi şekilde etkiliyor.
Üç teleskoptan gelen veriler birleştirildiğinde, araştırmacılar radyo galaksilerinin dağılımında şaşırtıcı derecede büyük bir farklılık olduğunu keşfetti.
Tespit edilen dipol, standart evren modelinin öngördüğünden 3,7 kat daha belirgin çıktı. Bu fark, istatistiksel anlamda beş sigma seviyesini aşıyor — yani, çok yüksek güvenilirlik taşıyor.
Kozmolojik Prensip Tartışılıyor
Standart kozmoloji modeli, evrenin Büyük Patlama’dan bu yana geçirdiği tarihi açıklamaya çalışır ve kozmolojik prensip adı verilen temel bir varsayıma dayanır. Bu prensip, madde büyük ölçeklerde evrende eşit ve homojen bir şekilde dağılmıştır der. Yani bizim evrendeki konumumuzun, başka herhangi bir noktadan farkı olmamalıdır.
Ancak bu yeni bulgular, bilim insanlarına göre birden fazla şekilde yorumlanabilir olsa da, önemli gerçeklere işaret ediyor.
Bielefeld Üniversitesi’nden kozmolog Dominik J. Schwarz, şöyle diyor:
“Eğer Güneş Sistemimiz gerçekten bu kadar hızlı hareket ediyorsa, evrenin büyük ölçekli yapısı hakkındaki temel varsayımlarımızı sorgulamamız gerekir.
Alternatif olarak, radyo galaksilerinin dağılımı düşündüğümüz kadar homojen olmayabilir. Her iki durumda da mevcut modellerimiz ciddi şekilde sınanıyor.”
