Mehmet Sebbah Yiğit Haber Vakti'nde yazdı: Artık mesele bireysel değil; toplumsal bir çöküşün tam ortasındayız. Ekonomik kriz ve bu bahane ile bizleri esir alan ahlaki çöküntü/zorbalık yalnızca sofradaki ekmeği küçültmedi, aileleri de birbirine düşman etti. Aile içi iletişim kopma noktasında, şiddet yükselişte, çocuklar ise bu enkazın altında eziliyor.
Mehmet Sebbah Yiğit Haber Vakti'nde yazdı: Artık mesele bireysel değil; toplumsal bir çöküşün tam ortasındayız. Ekonomik kriz ve bu bahane ile bizleri esir alan ahlaki çöküntü/zorbalık yalnızca sofradaki ekmeği küçültmedi, aileleri de birbirine düşman etti. Aile içi iletişim kopma noktasında, şiddet yükselişte, çocuklar ise bu enkazın altında eziliyor.
Marketlerdeki zorbalığa maruz kalan, kira yetiştirilemeyen bir evde sağlıklı bir iletişim kurulabilir mi? Sabah işe gitmek için borç hesaplayan bir baba ile tüm günü ucuz gıda kuyruklarında geçen bir annenin akşam çocuğuna nasıl şefkatle yaklaşması beklenir?
Bu ülkede artık sadece ekonomi değil, insani ilişkiler de tasarruf altında. Çünkü kriz, sadece mideye değil, kalplere de vuruyor.
Toplumsal yozlaşma, aile içindeki bütün dengeleri sarsıyor. Tartışmalar daha kolay kavgaya dönüşüyor. Sabrın yerini sinir, sevginin yerini tahammülsüzlük alıyor. Şiddet artık sıradan bir haber maddesi değil; her evin duvarına sinmiş görünmez bir düşman.
Peki ya çocuklar? Onlar bu çatışmaların en sessiz tanıkları. Ve unutmayalım, çocuklar gördüklerini unutmaz. Evde gördüğü şiddeti, okulda arkadaşına uygular. Ailede hissettiği ilgisizliği, öğretmenine taşır. Sonra biz çıkıp “Akran zorbalığı neden artıyor?” diye sorarız.
İşte burada devreye girmesi gereken eğitim sistemi ise ne yazık ki tam bir enkaz altında. Yıllardır yanlış yönlendirilen eğitim politikaları, çocuklara umut değil, baskı ve başarısızlık yüklüyor. Herkes sınav merkezli ve ezberci eğitim deyip olayı sulandırmaktan başka bir şey yapmıyor . Denetimsizliği, işini yapmayan atanmışları kimse konuşmuyor . Okullarda oldukça fazla olan ancak sadece olan Psikolojik danışmanlık hizmetleri ise hiç konuşulmuyor. !
Ekonomik sorunlara bağlı ahlaki kriz büyüdükçe, sistem küçülüyor. Eğitimin amacı “iyi insan” yetiştirmekten “diploma alan öğrenci” üretmeye dönüşmüş durumda. Oysa iyi insanlar yoksa, ne sistem işler ne toplum ayakta kalır.
Ekonomik krizle mücadele sadece markette fiyat denetimiyle olmaz. Aileyi, eğitimi ve en önemlisi çocuğu merkeze almayan hiçbir politika bu toplumu ayağa kaldıramaz. Aile destek programları genişletilmeli, eğitim yeniden yapılandırılmalı, rehberlik hizmetleri güçlendirilmeli ve en önemlisi insani değerler geri kazanılmalıdır.
Çünkü ekonomik kriz ile birlikte değerler de çökerse; geriye ne vatan ne toplum, ne de umut kalır.
