Ömürlerini ilahi aşka adamışlara ölüm yoktur. Ölen hayvan imiş aşıklar ölmez, der Yunus. Hayatını bu seviyede yaşayabilene ne mutlu!

Bir garip ölmüş diyeler Üç günden sonra duyalar Soğuk su ile yuvalar Böyle garip bencileyin

Onlar Hacı Bektaşı Veli’nin, Taptuk Emre’nin elinde şekillendiler, kıvama erdiler. Allah’ın sevgili birer kulu oldular. Kulluktan öte de bir şeye talip olmadılar. Şimdi öyle mi ya? Kalbi az manaya açılan kendini mehdi ilan ediyor. Önce kamil mürşit gerek. Mürit çok da mürşit nerde?

Yunus her hal ve davranışında hasbi diyebilen bir kutludur. Hz. İbrahim de ateşe atılırken meleklerin yardım teklifine O bana yeter, demişti.

Kamyon tartan kantarda elmas yüzük tartılmaz. Toplum şu an o kadar öküzleşti ki, Yunus’u keşfetse ne, keşfetmese ne..

Rabbim onların yolundan gitmeyi, izlerinde iz sürmeyi nasip etsin.

Kibir ve gururu ayaklar altına seren, Allah a teslimiyete şiirleriyle tasavvufî hayata yön veren manevî dinamitlerimizi günümüz gençliğine öğretebilsek...

Toptan red veya toptan kabul ile karmaşa yaşıyoruz.Cennet cennet dedikleri üç beş huri/İsteyene ver ani,bana seni gerek seni.Haydi tutun kösenin sakalından,Celalettin daha ayrı bir hilkat garibi.

Aziz kardeşim, Yunus’u gündeme getirmen gayet isabetli oldu. İçinde bulunduğumuz durum onun yaşadığı dönemden daha iç açıcı değil. Yunus nefesine ihtiyacımız var.

Mevlana kendisine mesneviden okur. O da bütün bunlar güzel de sözü çok uzatmışsın,der. Mevlana kısası nasıl olacak diye sorar. Ete kemiğe büründüm Yunus diye göründüm cevabını verir, zaten tasavvufun özü de budur! Yunus cevamiül kelim sahibi koca bir derviştir.

Yunus sadece şiir yazmadı. Gittiği her yere insanlık götürdü. O bu yönüyle tam bir mücahitti. Daha sonraki fetihleri onun hamleleri mayaladı.

Yunus anıldığı yere bile sevgi, muhabbet, hoşgörü taşır. İnsanlık bu Zengin madene dönüp gelecektir.

Keşke Türkiyede Yunus'u anlayan, ondaki sevgi ve hoşgörüyü gören Müslümanlar olsa...MÜSLÜMAN LIK ADI ALTINDA KENDİNDEN OLMAYAN HERKESE SUREKLI HAKARETLER YAĞDIRAN BIR KESIM VAR...BENCE ONLAR ONCE YUNUS'U, MEVLANA Yİ ANLAMALI...Bazı tarikat ve cemaatler Yunusa hiç itibar bile etmiyor...

Ben dervişim diyene Bir ün edesim gelir Seyirdüben sesine Varıp yetesim gelir Sırat kıldan incedir Kılıçtan keskincedir Varıp anın üstüne Evler yapasım gelir Altında Gayya vardır İçi nâr ile pürdür Varuben ol gölgede Biraz yatasım gelir O da gölgedir deyu Tân eylemen hocalar Hatırınız hoş olsun Biraz yanasım gelir Ben günahımca yanam Rahmet suyunda yunam İki kanat takınam Biraz uçasım gelir Andan Cennete varam Cennette huri görem Huri ile gılmanı Bir bir koşasım gelir Derviş Yunus bu sözü Eğri büğrü söyleme Seni sigaya çeken Bir Molla Kasım gelir

Yunus, Anadolu’nun her bir karışında hakkı bulunan büyük bir velidir. İçinde bulunduğu kaotik dönemde sadece müslümanlara değil her dinden her dilden her mezhepten insana Ümit kaynağı olmuştur.Allah şefaatine nail eylesin. Amin

Ruhun hayat derecesine ulaşmış Yunus gibi bir veli kul bu işaretlerde bulunabilir. Çünkü onlar asırlar öncesiyle sonrasını şimdiki hal gibi yaşarlar. Zaman izafidir. Birine bir an diğerine bir senedir.

Yazıdaki tesbitler bende yeniden Yunus’u okuma aşkına dönüştü. Teşekkürler, baki selamlar.

Evet dostum, zaten son beyit sizi tasdik ediyor: Yunus bir söz söylemiş hiç bir söze benzemez Münafıklar elinden örter mana yüzünü

Yunus gibi söz söyle Yunus gibi öz söyle Eğriltmeden düz söyle Karartmasın yüzünü