"Düşünmenin merkezi kalptir. Zihin düşüncenin gönderdiklerini işler. İmanın tanımı o nedenle kalb ile tasdik dil ile ikrardır".

Birkaç yazınızı daha okudum. Sizi daha önce tanımamaktan dolayı kendime kızdım desem yeridir. Maalesef hepimiz popüler siyasete gömülmüş durumdayız. Şöyle veya böyle bir nedenle o da zaruri gibi, Dedik ya yaşlı ve ihtiyarız, yani başımızda çok harman savruldu. Nice kişiler gördük ki ihlasına ve tutumuna bakıp vay Subhanallah dedik, lâkin dışarıdan gelen (iklimin taşrası) ufak tefek teveccühlere kanıp (az bir paha ile kitap satmak) kendilerini de biraz filizlenlenmeye yüz tutmuş gülistanı da tarümar edip gittiler. Sonra nefsinden emin olunmayan adam (hakiki evliyalar müstesna - o da pek kalmadı- hepimiz bu kapsama gireriz) tümüyle güvenimizi haketmiyor (hoş bakışı yitirmeden tabii) diye hep mesafeli durduk ve gözledik. Ve iyi ki böyle yaptık. Neler gördük neler... 

Muhterem kardeşim, sizi ilk defa okudum. Çok beğendiğimi itiraf edeyim. Allah razı olsun, İmanınızı ziyade nutkunuzu fasih kılsın inşallah. Nasip olursa bütün yazılarını okumak niyetindeyim. Bir başlangıç olarak hikmete dair geçen haftaki yazınızı da okudum, gayet özlü yazmışsınız. Maşallah diyorum. Yeni moda akılcıların ( Neo Mutezile) bütün gayretleriyle yok etmeye çalıştıkları “kalbi aklı” gündemine alıp vurgulu ifadelerle işlemen de çok güzel olmuş. Zaten yapmaya çalıştığınız bir hususu tekrar istirham etsem ne ölçüde doğru olur bilmiyorum; ancak ola ki etrafında olabilecek (maalesef hepimizde var) çok bilmişler tarafından ziyadesiyle didaktik yazıyorsun filan diye uyarılırsan zinhar ama zinhar bunları hesaba alma, İçinde bulunduğumuz sanal ve bir o kadar da çorak iklimde müslüman gençlerin bu tür bilgilenme modeline her zamankinden fazla ihtiyacı var. Allah her daim yardımcın olsun kıymetli kardeşim.

Maşallah hayırlı yazmalar