Materyalizm nedir?

20. yüzyılın başlarından itibaren tüm dünyaya yayılan ve kainatı bir kaos yerine çeviren materlizim nedir? Neyi amaçlamaktadır? Materlizmin mahiyeti nedir? İşte materyalizme dair tüm bilinmeyenler...

MATERYALİZM NEDİR?

“Kâinatı kim yaratmıştır?” sorusuna verilen cevaplardan biri müspet, diğeri menfîdir. Olumlu cevap, “Kâinatı Allah yaratmıştır.” tarzında olandır. Olumsuz cevap ise, “Kâinat yaratılmamıştır.” veya “Kâinatın yaratıcısı yoktur.” şeklinde ifade edilebilir. Bu görüşü benimseyenlere göre kâinat veya tabiatın oluşumu da işleyişi de maddenin kendisiyle gerçekleşmiştir. Bu sebeple söz konusu düşünce tarzına
“tabiatçılık” veya “maddecilik” (materyalizm) denilmiştir.
Materyalizmin kökü milâttan önce V. yüzyıla kadar uzanır. Materyalizm, milâttan sonra XVIII. yüzyıla kadar zayıf bir akım olarak
varlığını sürdürmüş, son asırların Avrupa’sında yeniden taraftar ve güç kazanarak “tarihî materyalizm, Darvinizm, pozitivizm” şeklinde
yayılma imkânı bulmuştur. Aralarında bazı farklar bulunmakla birlikte bu akımların hepsi materyalisttir, inkârcıdır.
Materyalizme göre madde ezelîdir yani onun varlığının bir başlangıcı yoktur. Şu halde yaratılmamıştır. Tabiat, maddeyi teşkil eden en
küçük parçaların (atom) kendiliğinden olan hareketleriyle oluşmuştur (atomların mekanik hareketi). Bu oluşma sürer gider. Tabiatın ne
meydana gelişinde ne de işleyişinde maddenin dışında onu etkileyen herhangi bir varlık, madde ötesi bir yaratıcı mevcut değildir. Başka
bir deyişle Allah yoktur.
Maddenin dışında bir kuvvet, bir yaratıcı, bir idareci kabul etmeyen materyalistlere sormak lâzım: Cansız olan madde, kâinatta hayatı
nasıl meydana getirmiştir? İnsan, hayvan ve bitkilerde görülen milyonlarca hayat faaliyetinin kaynağı nedir? Şu anda ben bu soruyu sorarken oturduğum sandalye, üzerinde yazı yazdığım masa, yakın çevremdeki eşya, dışarıda seyrettiğim dağ, taş, hep cansız, hareketsiz. Bense
canlıyım, istediğim gibi hareket ediyorum. Şuursuz, cansız maddeye göre onlardan farkım neydi ki ben canlı olduğum halde onlar cansız
ve hareketsizdir. Daha önemlisi, ben akla, zekâya, hâfızaya, hayal gücüne sahibim, benim dışımdaki bütün varlıklar, canlı cansız her şey
bunlardan yoksundur. Beni ve dolayısıyla bütün kâinatı yaratan, sonsuz bir hayatla diri, nihayetsiz ilim, kudret ve hikmet sahibi bir varlık
[63] et-Tûr 52/35-36. yoksa bana bu hayatı, bu idraki ve bu zekâyı veren kimdir? Hayattan, idrakten ve zekâdan yoksun madde mi?
İlim ilerledikçe insanoğlu tabiatı daha iyi anlamakta, onun kuruluş ve işleyişini daha iyi inceleyip kavramaktadır. Tabiatta görülen bunca değişiklik ve hareketliliğe rağmen onun işleyişini sağlayan kanunlar hiç aksamamakta, değişmemektedir. Biz insanlar bu kanunlara güvenerek denizlerde seyretmekte, havada uçmaktayız. Şuursuz madde bunca değişikliğin yanında bu âhengi, bu sağlamlığı, bu fevkalâdeliği
nasıl sağlamaktadır? “Şüphe yok ki Allah, gökleri ve yeri parçalanıp yok olmaktan koruyan ve aynı nizam içinde tutandır. Şayet onların düzeni bozulacak
olsa, andolsun ki kendisinden başka birinin âhenklerini sağlamasına imkân yoktur.”[64]
Materyalistler maddeyi kâinat yapısının temel malzemesi, yapı taşı kabul etmişlerdir. “Zerreden galaksiye kadar her şey, canlı cansız
bütün varlıklar, maddenin asla değişmeyen en küçük parçalarından (atom) oluşur.” diye düşünmüşlerdir. Halbuki çağımızda atom parçalanmıştır. Değişmez, yok olmaz zannedilen, varlığı için bir başlangıç tasavvur edilmeyen, yaratıcı kuvvet (Tanrı) yerine konulan maddenin,
bugün, enerjiden ibaret olduğu anlaşılmıştır. Atom çekirdeğindeki pozitif, negatif ve nötr elektrik enerjileri ancak birbirine bağlı olarak
vardır ve bir değere sahiptir. Şu halde mutlak, değişmez, temel sayılabilecek bir cevher, maddeye ait bir asıl ve bir öz mevcut değildir. Bugünkü ilmî ilerleyiş karşısında materyalizm iflâs etmiştir.

Kaynak: İnanç Kitapları Serisi- İslam'da İman Esasları