Gazetemizin Okur Postası sayfasında Sema Gündağ imzasıyla yayımlanan bir yazıda, çalışan ya da çalışmak zorunda bırakılan kadınların dramına dikkat çekildi. İşte o yazı..
Maddi gücünü kazanmış ama manevi olarak yıpranmış kadınlar… Kendi ayaklarının üzerinde durabilen ama kendi bebeğinin adımlarına bakıcısı şahit olmuş kadınlar…
Biraz daha lüks yaşayabilmek, senede 10 gün iyi bir tatil yapabilmek için yıl boyunca parçalara, görevlere bölünmüş kadınlar…
Narin, hassas, bebek sevmek, anne olmak için yaratılmış eller, akşama kadar patronlara karşı el pençe divan… Eve gelip dinlenen erkeklere karşı, geldiğinde yemek, sofra, bulaşık, çamaşır, ütü, temizlik diye koşturan kadınlar…
Üstüne bir de bebeğini eğitmek, ilgilenmek zorunda olan kadınlar… Bir daha hiç geri gelmeyecek birlikte geçirilmemiş yıllar...
Bebeğin mamasını, bezini, kıyafetlerini hazırla, annene yahut kayınvalidene bırak. Ya da bebeğine nasıl muamele edeceğini bilmediğin bir bakıcıya…
Annesine hasret bebekler…
O her gün annesi işe giderken yeniden terk edilen gözü yaşlı bebekler…
Büyüdüğünde dahi hırçınlığı eser kalmış bir bebeklik dönemi… İçi boşaltılmış erkeklik kavramı…
“Kadın asalak mı?” “Koca parası yiyeceksin öyle mi?” “Oğlumun parasını mı yiyeceksin?” diyen kayınvalideler veya oğulları…
Allah’ın emaneti diye alınan ama köleleştirilen, sömürülen, hor görülen annelerinin bir taneleri…
Kadının ev, eşin idaresi, eşin ailesinin idaresi, çocukların sorumlulukları gibi yükleri varken bir de evi geçindirme derdi…
Sorumluluk aslında erkekteyken, erkeklerin taşı sıkıp suyunu çıkarmaları gerekirken, sıktıkları kadınlar…
Erkeğe bir, kadına üç yük. Erkeğe iş hayatı; kadına iş, ev hayatı ve üstüne çocuklar…
Ev geçindirme görevi erkekteyken, kadın sanki zorundaymış gibi bu girdapta kadını hırpalayan sistem…
Kadınların komplekslerini kullanan kapitalizm...
“Bizim neyimiz eksikmiş?” “Erkeklerin yapabildiği her şeyi biz de yaparız!” “Biz de güçlüyüz!” “Erkekler bizden üstün olamaz!” “Biz ezik değiliz!”
Ezilmemek adına ezilen kadınlar…
Para kazanan, haliyle harcayan, sistemin çarklarını döndüren kadınlar…
Erkekleşen kadınlara karşı, narinleşen erkekler…
Kadınlara evde oturun ömrünüzü yemekle, bulaşıkla geçirin demiyoruz elbet. Kendini geliştiren, çocuklarını sağlıklı bir ruh hali ve psikolojiyle topluma kazandıran, bilgili kadınlar istiyoruz.
Annesinin yanından hiç ayrılmayacağını bilen huzurlu bebekler istiyoruz.
Tıpkı eski zamanlarda olduğu gibi, kadınına maddi manevi sahip çıkabilen erkekler istiyoruz.
Kadınlara eşitlik değil, adalet istiyoruz…
(Mecburiyetten çalışan kadınlarımız istisna tutulmuştur.)
• SEMA GÜNDAĞ / AKİT OKUR POSTASI
