Türkiye’de de bulunan Rus S-400’leri hava savunma sistemlerinin küresel zirvesi olarak öne çıkıyor. ABD yapımı 5. Nesil savaş uçakları F-35’ler ise küresel savaş uçağı pazarında lider olarak anılıyor.

NATO’da SA-21 Growler olarak da bilinen S-400 Triumf, farklı hava tehditlerine karşı uyarlanmış çeşitli füzeleri konuşlandırma yeteneği de dahil olmak üzere etkileyici özelliklere sahip. Yaklaşık 400 kilometreye yayılan çatışma menzili ve son derece övülen anti-gizlilik yetenekleriyle Triumf, Amerika'nın hava hakimiyetine meydan okuyabilecek zorlu bir düşman…

S-400'ün her türlü uçağa karşı koyma yeteneği, ihracat başarısında önemli bir faktör oldu. Örneğin beş filo S-400 füzesi için sözleşme imzalayan Hindistan, Çin'in beşinci nesil savaş uçağı J-20'ye karşı bu gelişmiş Rus hava savunma sistemine güvendi. Washington Post'un askeri uzmanlara atıfta bulunarak yaptığı itiraf, S-400'ün gizlilik teknolojisine karşı koyma becerisine ilişkin Batı'nın olağan şüpheciliğinden bahsediyor.

ABD’nin teröre açık destek vermesi ve çevre ülkelere konuşlanması sonrası Türkiye’nin Rusya’dan S-400 alması F-35 programındaki ipleri kopardı. S-400'ün F-35'in hassas teknolojisini ve operasyonel yeteneklerini tehlikeye atabileceği korkusunu yaşayan ABD, 5. Nesil savaş uçağını S-400 ile aynı ortamda bulundurmak istemiyor.

ABD savunma bakan yardımcısı vekili Kathryn Wheelbarger, S-400'ün özellikle F-35 gibi uçakları hedeflemek ve etkisiz hale getirmek için tasarlandığını açıkça kabul ederek bu endişeyi kısa bir şekilde özetledi.

Bu sistemlerin birbirleriyle iletişim kuramamasını vurguladı ve S-400'ün F-35'in yeteneklerinden yararlanma girişimlerinin ortaya koyduğu risklerin altını çizdi. Kritik radar ve operasyonel verilerin Rusya ile paylaşılması ihtimali, ABD ve müttefiklerinin ne pahasına olursa olsun kaçınmaya kararlı olduğu bir senaryo.

Savunma uzmanları, F-35'in yakınında S-400'ün varlığının, Rusya'nın Amerikan uçaklarının radar tespitini geliştirme kapasitesini artırabileceğini öne sürüyor. Ek olarak F-35 verilerine erişimin artmasıyla S-400 sahipleri ve operatörleri uçaktaki güvenlik açıklarını daha etkin bir şekilde tespit edebilecek.

Yunan Hava Kuvvetleri Albayı ve elektronik mühendisi Konstantinos Zikidis, EurAsian Times'a şunları söyledi:

“S-400'de birbirini tamamlayan iki veya üç radar kullanılıyor. Bu nedenle ana arama radarı silah düzeyinde bir iz elde edemese bile, diğer radarlara doğru bir iz elde etmeleri için işaret verebilir.”

S-400'ün anti-gizlilik yeteneklerinin merkezinde farklı frekans bantlarında çalışan üç ayrı diziden oluşan Nebo-M radar sistemi yer alıyor.

Nebo SVU (VHF bandı) ve Protivnik G (L bandı) gibi düşük frekanslı radar dizilerinden yararlanan Nebo-M sistemi, yaklaşan hayalet savaşçıların varlığını tespit edebiliyor. Bu düşük frekanslı diziler, hedefleme için gereken görüntü doğruluğunu sağlayamasa da, ilk tespit ve izlemede çok önemli bir rol oynar.

Düşük frekanslı dizilerin yeteneklerini tamamlamak için Nebo-M sistemi, S ve X bantlarında çalışan Rusya'nın Gamma S1 dizisini entegre ediyor. Nebo-M sistemi, bu dizileri ağ üzerinden birbirine bağlayarak hayalet uçakların tespit edilmesi ve izlenmesi için kapsamlı ve katmanlı bir yaklaşım sunuyor. Modern hayalet savaş uçakları, yüksek frekanslı radar bantlarına karşı tespit edilmeyi en aza indirecek şekilde tasarlanmış olsa d, tespit edilmeye karşı tamamen bağışık değiller. Radar kesitlerinin (RCS) boyutu tespit edilebilirliklerini belirler; daha küçük RCS değerleri radar görünürlüğünün azaldığını gösterir.

Örneğin, F-35 yaklaşık 0,0015 metrekarelik bir RCS'ye sahipken, F-22'nin RCS'si daha da küçük olup 0,0001 ila 0,0002 metrekare arasında değişmektedir. Gizlilik teknolojisindeki bu ilerlemelere rağmen hiçbir modern savaş uçağı, düşük frekanslı radar bantlarına karşı tespitten tamamen kaçamaz.

Geçmiş tahminlere göre S-400 radar sistemleri, yaklaşık 20 mil yaklaştığında F-35'i tespit edebiliyordu. Ancak F-35, 40-60 mil uzaktaki hedeflere ulaşabilen havadan karaya füzelerle donanmış durumda. S-400'ün 20 mil tespit menzilinin çok ötesinde bir mesafeden fırlatılan F-35 füzesinin, uçağı riske atmadan hedefini vurma ihtimali yüksek. Ancak gerçek, özellikle S-400'ün daha geniş bir entegre hava savunma sistemine (IADS) entegre edilmesi düşünüldüğünde çok daha karmaşık.

Havadaki radarların veya gemideki uçaksavar sistemlerinin varlığı başka bir karmaşıklık katmanı daha ekliyor. Hava savunma ağı ne kadar karmaşıksa gizli savaş uçaklarının S-400 gibi yüksek değerli hedeflere nüfuz etmesi ve onlara saldırması da o kadar zorlaşıyor.

Rus savunma sanayisini yakından takip eden savunma analisti Patricia Marins, EurAsian Times'a verdiği demeçte, "F-35'i S-300 ve S-400 gibi Rus hava savunma sistemleriyle karşılaştırırken test eden yalnızca Türkler oldu. Sonuçları biliyorum. Türk raporlarına göre S-400, F-16'yı, F-35'i, hatta F-22'yi bile tespit edebildi. Bunu Türkler dışında hiç kimse doğrulayamaz. Son yıllarda F-35'in S-300'ü tespit edemediği olaylar da yaşanıyor" dedi.

KAYNAK: TGRT HABER