Bu haber içimi parçaladı. Bende ikinci bir deprem etkisi yarattı. Suriye'li kardeşlerimden nefret edenler ellerine kına yaksınlar sayıları biraz daha azaldı diye. Depremden sonra enkaz altından çıkan tüm ailesini yitirmiş, kordon bağı bile kesilmemiş bir bebeğin videosunun altına bile "onlar hep doğuruyor" diye şikayet edenler. Hepinizi yüce Mevlam'a havale ediyorum. Kardeşlerim sizlerede Allah rahmet eylesin. Bu deprem hepimizi vurdu. Yaralılara acil şifalar diliyorum. Kalanlarınıza ise Allahım sabır versin, içinize genişlik, güç kuvvet versin. Gönül isterdi sizede yardım ulaştırayım ama maalesef mümkün olmadı. Buradan inşallah yardım tırı gidecek olursa sizede göndereceğim, haber bekliyoruz. Allah yardımcınız olsun

tamam ırkçı faşistin birisinin işi kolaylaşmış 6 bin kişiyi takip ettirip vakit kaybetmeyecek

Suriyeliler uzun süren bir saldırı altında kaldılar. Savaşacak askerleri ve düşmana karşılık verecek silahları da yoktu. Sonunda ensar zannettikleri Türkiye’ye sığındılar. Toplumun bir bölümü o andan itibaren buna karşı çıktılar. Hakikatte ne onlar Mekkeli müslümanlardı, ne de Türkiye Medine idi. Sadece rahat yaşama kaygısı taşıyanlar Avrupa yolunu seçtiler. Bazıları denizden geçerken boğuldular, bir kısmı ise soyulup Türkiye’ye geri itildiler. Türkiye’ye kabul edildikleri İlk iki yıl bolluk ve bereket getiren bir iklim yaşadık. Suriyeliler sosyal hayata iştirak etmeye başlayınca şikayetler yaygınlaştı. İşimizi elimizden aldılar, ev kiralarının artmasına sebep oldular, görüntü kirliliği oluşturdular. Bedava maaş bağlandı. Kirasını ödeyemeyen Suriyeli’den karısını göndermesini isteyeni öldürünce, “Suriyeli Türkleri Öldürüyor” kampanyaları başlatıldı. Gettolaşma ortaya çıkınca sorunlar büyüdü. Ortaya çıkan sorunları diline dolayan muhalefet bunların derhal geri gönderilmesini haykırdılar. Hatta, sırf bunu dillendiren siyasi parti(!) bile kuruldu. Oysa ki! Misak-ı Milli sınırlarında yaşayan bu insanlar tarihsel olarak bizim bir parçamız idi. Saldırıda anne-babasını kaybeden çocuk şöyle haykırıyor ama sesini Allah’tan başkası duymuyordu. O yavrucak: “hepinizi Allah’a şikayet ediyorum” demişti. Müslüman olduğunu iddia eden ancak, ne muhacir ne ensar olamamış ve kaynaşamamış insanların üzerinde oturdukları 500 yıldır suskun fay yırtılmak için soğuk bir Şubat gecesini beklemiş ve bir anda 10 İlimizi adeta yıkılan Halep’e çevirmişti. Mal ve can kaybı çok büyüktü. Milyonlarca insan bir anda mülteci konumuna düşmüş ve güvenli yer neresi diye şaşkındı. Allah adeta: “mülkün sahibi kim”? Sorusunu hatırlatıvermişti! Mülkün sahibini unutanlar veya her şeyi pagan gibi algılayan şaşkındı ve aptallaşmıştı. Bundan sonra kırılan fayın devamı, aşağıdaki zalimler için enerjisini biriktirmeye devam edecekti. Umalım ki! Bu musibetten ders çıkarıp adımlarımızı atalım. “Üç günlük Dünya Hayatı için fırıldak olmaya gerek yok” diyen rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu’nun tavsiyesini kuşağımıza küpe yapalım. Haa! Bu musibetin bir taraftan hayra vesile olacağını da aklımızın bir kenarında tutup gelişmeleri izleyelim. Kalın sağlıcakla..

Haberi okuyunca üzüldüm Allah yardımcıları olsun zalim insanların kalplerini yumuşatsin