İbn Arabî’ye göre oruç, manevi bir zevk hâlidir. Onun değerlendirmesinde zahirî şeriat olan fıkha göre oruç, oruç tutanı orucu bozan söz ve fiillerden engelleme esasına dayanır. Bu anlamıyla engelleme, birtakım fiilleri terk etmek demektir. Bu da oruç adına olumsuz (selbî) bir nitelik sayılır ve oruç engelleyici bir özellik arz eder. Bundan dolayı da oruç “imsak” yani engelleme olarak tarif edilir.