“Bana kızanlar haklı...” diye başlık atıp yazıyor ama kimsenin buna kızdığı falan yok; bilakis halkı onu seviyor...
İşte Aslı Aydıntaşbaş'ın yazısının ilgiili bölümü:
(..) Ama bu yıl 1 Mayıs’ta yaşanacak olası zulmü, kedi-fare oyununa dönen hak mücadelesinin sokaklardaki insanlara vereceği tahribatı düşündükçe, içim şimdiden daralıyor. Melih Gökçek’in o gece atacağı tweet’ler, muzaffer edayla verilen demeçler, ”Bakın işte bunlar cam çerçeve indirmek peşinde” gibisinden açıklamalar şimdiden sinirlerimi bozuyor.
Çünkü günün sonunda hepimiz çok iyi biliyoruz ki, zarar görecek olan, MOBESE’lerin başında video oyunu oynayan bıyıklı adamlar değil, Taksim’e gitmeye çalışan işçiler, sendikalar, vatandaşlar olacak...
O yüzden de keşke sendikalar bu oyununa gelmese, iktidarın bu kaprisi karşısında o kalın duvara kafa atmak yerine yaratıcı bir formül bulunsa diyorum. Tabii Yenikapı değil ama başka bir çıkış diliyorum. İnsanlar zarar görmesin istiyorum. (..)
Gerçekte memlekette ezilenler “çoğunluk” olsa da, olayı ”Taksim’e giden azınlık” ve ”3-5 çapulcu”ya indirgemek istiyorlar. Ve nasılsa Türkiye’de halka derdini anlatamayan sol, her seferinde bu oyundan yenik ayrılıyor...
Az önce 2010 yılında Taksim’deki coşkulu 1 Mayıs kutlaması sonrası Milliyet’te çıkan izlenimlerimi okuyup, efkârlandım. Ama kendimizi kandırmayalım; Türkiye’de artık o rotada değil. Nevruz’da Diyarbakır halkına gösterilen hoşgörü, belli ki 1 Mayıs’ta İstanbul’da olmayacak.
Bu söylediklerime kızanlar sonuna kadar haklı. Doğru olan, 1 Mayıs’ın Taksim’de kutlanmasıdır.
Ama memlekette demokrasi mücadelesi uzun soluklu olacağa benziyor. Meydan işine hapsolmayalım; meselemize bakalım.
Havlu attığımı sanmayın ama böyle bir ortamda herkesin kendine iyi bakması, ötesindeki berisindeki dostlarını iyi kollaması lazım. Bir soluklanıp sonra güçlenerek büyümek lazım. Sinirleri sağlam tutmak, ayakta kalmak lazım.
Yanlış mı?
Aslı Aydıntaşbaş, MİLLİYET
Akit ARŞİV sayfasından...
