Mühendisler, gizli odayı şömine veya merdiven altına yapma önerisinde bulunsa da, kadın gizli bölmenin kitaplığın arkasında olmasını istemiş.

Mühendisler gizli odayı, evin dışında kendi atölyelerinde inşa ettikten sonra evin içine monte etmişler.

Nainzadeh bunu işi için yapıyor, gizli odanın içi bir ofis için yeterli büyüklükte.

Oda, kafa dinlemek için de birebir. Odadaki duvar kağıdı Nainzadeh'in çocukluğunun geçtiği odadaki gibi.

Nainzadeh eğer odadan çıkmak isterse, kapının üzerinde bulunan düğmeyi kullanıyor.

Bunun dışında odada bir çıkış daha bulunuyor. Bu kapı ise ufak banyoya açılıyor. Banyodan da tekrar oturma odasına geçebiliyor.

Oturma odasının kapısı kapalıyken, ortaya bir başka ahşap panel çıkıyor.

Ancak Nainzadeh, odaya bu şekilde dönemiyor. Tekrardan yatak odasındaki kitaplığa gitmesi gerekiyor, çünkü odaya giriş sadece orada.

Kitaplığın arkasındaki gizli odanın kapısını açabilmesi için Shel Silverstein'in yazdığı "A Light in the Attic" adlı kitabı çekmesi yeterli.

Mühendisler içeriye bir sensör yerleştirmiş.

Sensör kitaplığın arkasındaki mıknatıs yardımıyla kapının açılmasını sağlıyor.

Nainzadeh; "Bazen insanlara kapıyı hangi kitabın açtığını tahmin etmelerini söylüyorum. Hiçkimsenin aklına Shel Silverstein'in kitabı olabileceği gelmiyor, aksine herkes Stephen King'in kitabının kapıyı açan anahtar olduğunu düşünüyor."

Gizli bir oda yapmak, bazı sorunları da beraberinde getiriyor. Fakat bu işte usta olan mühendisler bu sorunu da çözmüş gibi.