Bu güzel tesbitinize bir katkı olsun diye bende Tevbe 66 da ki,"özür beyan etmeyiniz imandan sonra küfre saptiniz.Bir kısmınızi affetsek bile bir kısmınızi affetmeyiz"mealindeki ayeti hatırlatmak istedim.Mufessirler âlimler bu ayetin nüzul sebebi ile ilgili rivayetlerle açıklarken tebuk seferi dönüşü bir mola da sahabelerle müslümanlarla alay eden eğlenen ve ağızlarından küfür sözler çıkan bir grup insanla ve bu grubun söylediklerini söylemeyen ama dinleyici onların eglenmelerine gulmelerine katılan ama müslümanlarla alay edildiğini bilmeyenler hakkında o ilk grup yani küfür sözler edenlerle küfür ortamında bulunanlar hakkında indiğini söylerler.o affedilmeyenler küfür söz ettikleri için ozurleri bile kabul edilmemiş ama diğer insanların ise affedildigi anlatılır.Ve okuduğum bir âlimin bu ayeti açıklarken bu küfre giren ve affedilmeyenlerin normalde küfrü tasarlamadiklarini fakat önceden öyle günahlar işlediler ki hidayetin gittiğini bile anlamadıkları ve en büyük ceza olarak böylesi insanların ağızlarından çıkan sözlerin yaptıklarının küfür olduğunu bilemeyecek şekilde düşmelerine dikkat çekmişti.Şahsen ben ürperdim.Gunahlar işlenerek küfre İRTİDAT a düşme tehlikesi çok ürpertici.ve bu olurken de kendini hakta zannetmek bedbahtligi çok tehlikelidir.Mesala Ebubekir ra dönemindeki zekât ayetini yanlış tevil ederek metinde peygamber e verseydiniz ibaresinin peygamber in vefatı ile hükmü kalkmış sonucunu çıkartanlarin murted olduğunu Ebu Bekir ra Ömer ra başta olmak üzere sahabelerin ama onlar La ilahe illallah diyor şahadette bulunuyorlar nasıl olur demelerine karşın İslamın beş esası ve akaid konularında ki tevilin geçersiz olduğunu anlatınca bütün sahabeler Ebubekir ra uydu.ve son olarak ta Selçuklu larda kâfirlerden tercüme kitaplardan filozoflar dan batı kültürlerinden etkilenen ve kendilerine Müslüman diyen şahadette bulunan ibadet eden fakat inançlarında yollarında üç noktadan küfür onyedi noktadan küfre varmayan bidat tesbit eden imam Gazali örneği de ehlisunne itikadı ve usulü açısından önemlidir