Kalemi kırılan Gazze’nin çocukları
Kalemi kırılan Gazze’nin çocukları
Mustafa Ceylan
Dünyanın dört bir yanında yeni eğitim öğretim yılı başlıyor.
Çantalar hazırlanıyor, defterler açılıyor, sınıflar şenleniyor.
Ama Gazze’de üç yıldır zil çalmıyor.
Çünkü İsrail’in bombalarıyla o sınıflar artık moloz yığını, o sıralar ya mezar taşı ya da sığınma alanı.
Gazze Medya Ofisi’nin verilerine göre 785 bin öğrenci üç yıldır kalemi eline alamıyor.
Çocukların hayallerini, geleceklerini hedef alan bu saldırılar sadece binaları değil, bir neslin hafızasını da yıkıyor.
25 bin öğretmen mesleğini icra edemiyor, çünkü okullar yok, sınıflar yok, öğrenciler yok.
Üstelik sadece eğitimi değil, eğitimin öznesi olan canları da hedef aldılar.
13 bin 500 öğrenci, 830 öğretmen ve 193 akademisyen katledildi.
Yani İsrail, sadece bugünü değil yarını da yok etmeyi de hedeflemiş durumda.
Okulların yüzde 90’ı tamamen yerle bir edildi.
Refah’tan Gazze’nin kuzeyine kadar bütün eğitim kurumları kasıtlı bir şekilde hedef alındı.
Bu tabloyu nasıl tanımlayacağız?
“Yan etki” mi?
Hayır!
Bu, doğrudan sivil hayatın yok edilmesi, kültürün ve nesillerin bilinçli şekilde hedef alınmasıdır.
Çocukların oyunlarını, hayallerini, defterlerini bombalamak hangi askeri gerekçeye sığar?
9 yaşındaki Cevri Muhenna’nın hikâyesi belki de bütün Gazze’nin özeti.
İki yıldır çantasındaki renkli kalemleri saklıyor.
Defterine okul hayalleri çiziyor.
“Okulumu ve arkadaşlarımı özlüyorum” diyor.
Bu cümlenin altında sadece bir çocuğun özlemi değil, İsrail’in yok ettiği bir neslin çığlığı var.
Uluslararası hukuk, Cenevre Sözleşmeleri, Çocuk Hakları Sözleşmesi…
Hepsi kâğıt üzerinde.
Hepsi İsrail’in tank paletleri altında eziliyor.
“Dünya” dediğimiz yapı ise üç maymunu oynamaya devam ediyor.
Birleşmiş Milletler rapor yazmakla yetiniyor, Batılı devletler suskunluğunu “denge siyaseti” diye pazarlıyor.
Peki, biz ne yapacağız?
Çocukların çığlıklarını duymayan kulaklara daha yüksek sesle haykırmayacak mıyız?
Bugün Gazze’de okul zilini susturanlar, yarın bütün insanlığın vicdanını susturacak.
Gazze’de eğitim yoksa, insanlığın da geleceği yok demektir.
Çünkü eğitim sadece okuma yazma değil, bir kimlik, bir medeniyet, bir hafızadır.
İsrail işgali bu hafızayı silmeye çalışıyor.
Biz susarsak, onların kalemi kırılırken aslında bizim de kalemimiz kırılıyor.
Allah'a emanet olun ...