Gazze'de açlık bitmedi, eli kanlı İsrail'in zulmü de durmadı

Gazze’de aylardır hayatta kalmaya çalışan bir halk var.

Açlıkla, bombayla, kurşunla, ilaçsızlıkla sınanıyorlar.

Ama belli ki bu da yetmemiş terör devleti İsrail’e…

Gözünü kin bürümüş eli kanlı siyonistler, şimdi de Gazzelilerin “ölümüne muhtaç olduğu” yardımları durdurdu.

Üstelik bahane de hazır: “Yardımlar Hamas’a gidiyormuş.”

Kimin söylediği de malum; Filistinli çocukların katili Netanyahu ve kabinesindeki ırkçı, nefret kusan bakanlar.

Düşünebiliyor musunuz?

Zaten kuşatma altındaki Gazze’ye gelen yardımlar, güya “yardım” adı altında tuzak kurup insanları öldürmek için kullanılıyor.

Son bir ayda, bu sözde insani yardım alanlarında en az 549 Filistinli şehit edildi.

4 binden fazlası yaralandı.

İsrail’in kurduğu tuzaklar, aç bir halkın ekmeğe koşarken can vermesiyle sonuçlandı.

Şimdi ise o bile durduruldu.

Geçtiğimiz günlerde 7 İsrail askeri öldürüldü diye İsrail yönetimi intikam için yine en kolayı seçti.

Açları cezalandırmak.

Korkunç bir mantıkla, “Hamas da bu yardımlardan faydalanıyor” yalanını piyasaya sürdüler.

Yalanı söyleyenler de Smotrich ve Ben Gvir gibi İsrail faşizminin zirvesindeki isimler.

Biri, yardımlar devam ederse hükümetten çekilirim diyor.

Öbürü, “Bu utanç verici yardımlar tamamen durmalı” diye bağırıyor.

Bu nasıl bir akıldır?

Bu nasıl bir insanlıktır?

Yetmedi, Gazze’deki aşiretlerin gönderdiği güvenlik ekiplerini bile “silahlı Hamas militanı” ilan ettiler.

Ama çok geçmeden gerçek ortaya çıktı.

Tırlara konulan o silahlı kişilerin, yardımları korumak için orada olduklarını Filistinli aşiretler açıkladı.

Çünkü İsrail’in desteklediği çeteler, gelen her yardımı talan etmek için fırsat kolluyor.

Şimdi buradan soruyorum.

Elinde silah olmayan, açlıktan bayılan bir halkı bu kadar bilinçli ve planlı bir şekilde yok etmeye çalışmak, başka hangi kelimeyle tarif edilebilir?

Bu bir savaş değil.

Bu, doğrudan soykırım.

İsrail devleti, tarihe çocuk katili olarak kazınmış bir terör rejimidir.

Ve dünya artık bu gerçeği görmek zorunda.

Gazze’deki açlık bir silaha dönüştürülmüş durumda.

İsrail, bir lokma ekmeği bile zulüm aracına çeviriyor.

Çünkü onların ne insaniyetle ne de hukukla bağları kalmış.

O yüzden “yardım” kelimesini artık kullanırken bile utanıyoruz.

Bu halkın direnişini kıramadıkça, her gün biraz daha alçalan bir İsrail’le karşı karşıyayız.

Ama şunu da unutmasınlar.

Gazzeliler ne zaman düşse, yine kalkmasını bilir.

Çünkü onlar, zillete boyun eğmeyi bilmez.

Aç kalırlar, susuz kalırlar, ama diz çökmezler.

İsrail'in unuttuğu tam da bu.

Allah'a emanet olun ...