Bu sessizlik değil, suç ortaklığıdır!
Bu sessizlik değil, suç ortaklığıdır!
MUSTAFA CEYLAN
Gazze’de artık sadece bombalar değil, açlık da öldürüyor.
Daha doğrusu aç bırakılarak, göz göre göre öldürülüyor.
Dünya ise bu ölüm düzenine ya susarak ortak oluyor ya da üç maymunu oynayarak katliamın ortağı hâline geliyor.
İsrail, Gazze’de yalnızca silahla değil; gıda, ilaç ve temel ihtiyaç maddelerine erişimi engelleyerek sistematik bir soykırım yürütüyor.
Adını koyalım artık.
Bu, savaş değil.
Bu, etnik temizlik de değil.
Bu, topyekûn bebek katliamıdır.
Sadece son aylarda açlıktan ölen çocuk sayısı 80’i geçmiş durumda.
Sayılar konuşuyor ama dünya hâlâ sessiz.
Çünkü ölen çocukların adı Ahmed, Rama, Sila, Muhammed…
Nasır Hastanesi’nde tedavi gören bebekler artık kilo almıyor, tam tersine var olan bedenlerini yitiriyor.
Vücut kitlelerinin yarısını kaybetmiş bebeklerden bahsediyoruz.
Yağ dokusu kalmamış, göz çukurlarına gömülmüş, bir deri bir kemik yavrular…
Bu bebeklerin adını, yaşını, kilosunu artık doktorlar bile titreyerek telaffuz ediyor.
Çünkü bir sonraki ölümün kimin sırası olduğunu kimse bilmiyor.
Bir annenin “81 çocuk açlıktan öldü, kızımın 82. olmasından korkuyorum” feryadı hâlâ kulaklarımda.
Nasıl bir dünyadayız ki, bir anne kızını doyuramamanın utancıyla değil, çaresizliğiyle baş başa bırakılıyor?
Bu, sadece insani bir kriz değil.
Bu, insanlık sınavından kaldığımızın ilanıdır.
Peki ya Batı?
“İfade özgürlüğü” deyip dururlar.
Ne zaman Filistinli bir çocuk öldürülse, özgürlükleri bir anda suskunluğa dönüşür.
İsrail’in bebekleri için seferber olan dünya, Gazze’deki bebekleri niçin ölüme terk ediyor?
Kime göre çocuk bunlar?
Kime göre insan?
İşin en acı tarafı da şu.
İsrail bu açlık politikasını gizlemiyor.
Göz göre göre, dünya kamuoyunun gözü önünde, çocukları açlığa mahkûm ediyor.
Bunun adı savaş suçu değilse, başka ne olabilir?
Bugün susanlar, yarın bu bebeklerin mezar taşlarının vicdanında yankısını hissedecek.
Ama o vicdan hâlâ yaşıyorsa…
Biz susmayacağız!
Çünkü bu bebekler bizim çocuklarımız.
Çünkü biz insanız!
Ve insan, başkalarının çocukları için de öfke duyabildiği sürece insandır.
Allah'a emanet olun ...