Bebeklik ve çocukluk döneminde, yeni bir durumla karşı karşıya kalındığı zaman, annenin tepkisi çocuk için çok belirleyicidir.
Mesela, ilk defa bisiklete binmeyi öğrenecekse annesinin yüzündeki ifadeyi ve davranışlarını inceler. Eğer anne, çocuğa destek veriyorsa ve onun gittikçe kendine güven kazanmasını ve bağımsız olmasını sağlıyorsa, çocuk bisiklete binmeyi zevkli bir durum olarak algılayacaktır. Endişeli bir yüz ifadesi ise çocuğu bisikletten korkutacak, öğrenmesini güçleştirecektir. Bu da çocuğun o durumdan kaçınmasına ve bir daha karşılaşmak istememesine sebeb olacaktır.
Korkunun bir diğer kaynağı da çocuğun, başkalarını korktukları bir durum içinde izlemesidir. Yani korkuyu görerek öğrenmesidir. Mesela, çocuk annesini uçağın içinde bembeyaz olmuş bir yüzle görür ve annenin panik içinde olduğunu anlarsa, o da uçaktan korkmaya başlayabilir. Kediden korkan annenin çocuğu da kediden korkacaktır.