Biz ilk olarak İstanbul’a yakın yerlere gitmeyi tercih ettik. Ki çocuk beklediğimizden fazla sabrımızı zorlayıp çığrından çıkarsa en hızlı şekilde evimize geri dönebilelim.

Yakın yerlerin denemesinden sonra cesaretlenirsek daha uzaklara gidebilirdik.

Bu düşünceyle yola revan olduk. Ve ilk olarak Kocaeli’nde, ismini günümüzde bir burcu ayakta kalan Darıca Kalesi’nden alan Darıca’ya gittik.

Orada 1990 yılında yapımına başlanıp 1993 yılında halka açılan Faruk Yalçın Hayvanat Bahçesi ve Botanik Parkı’na gittik.

Ne de olsa biz çok bilinçli ebeveynlerdik. Ve buranın çocuğumuzun ilgisini çekebileceğini düşünmüştük. Ama içeri girdiğimiz anda tam tersi oldu ve biz çocuğu unutup etrafı şaşkın şaşkın gezip fotoğraflamaya başladık.

Evet, hayatımızda ilk defa bir hayvanat bahçesine gitmiştik. 250’nin üzerinde hayvan türünü ve 400’den fazla bitki çeşidini barındırmasıyla ülkemizin en çok türe sahip hayvanat bahçesindeydik.

Uçan, kaçan, yüzen, zıplayan, sürünen, koşan, tembel tembel yatan.

Ne ararsanız vardı. Hepsinin de çok janjanlı isimleri vardı. Ama ben hepimizin anlayacağı şekilde yazmak istiyorum.

Gerçek isimlerini öğrenmek isteyenler internet sitesini ziyaret edebilirler.

Kuşlardan leylek, pelikan, ördek, deve kuşu, doğan, kuğu, tavuskuşu, papağan, sülün, turna, kaz, kartal, kelaynak, ispinoz, flamingo, martı, tavuk, akbaba, muhabbet kuşu, balıkçıl, şahin, baykuş ve penguen. Balıklardan vatoz balığı, köpek balığı, melek balığı, çöpçü balığı, astronot balığı, piranha ve dahası…

Omurgasızlardan tarantula çeşitleri, örümcek, akrep…

Sürüngenlerden kaplumbağa ve yılan çeşitleri, iguana ve timsah ve memelilerden çakal, sırtlan, vaşak, leopar, aslan, kaplan, jaguar, tilki, zebra, zürafa, su aygırı, su samuru, lama, panda, ayı, eşek, keçi, lemur, maymun, şempanze, rakun, mirket, geyik, gergedan, oklu kirpi, tapir ve diğerleri…

Oldukça geniş alanlarda hayvanlara özgürce hareket etmelerini sağlayacak ortamlar oluşturulmuştu.

Tek canımızı sıkan şey, görevlilerin sürekli uyarmasına aldırmadan hayvanları beslemeye çalışan insanlardı.

Sanki bütün hayvanlar ortak bir kararla simitsever olmuş gibi birçok kişi onlara simit atıyordu. Onun dışında her şey güzeldi.

Dinlenme alanları, cafeler uzun geziden sonra ara vermek için çok iyiydi.

Oradan çıkınca Kocaeli’nin (İzmit) merkezindeki 1901 yılında yaptırılan Saat Kulesi’ni görmeye gittik.

2. Abdülhamid’in tahta çıkışının 25. yıldönümü nedeniyle Kocaeli Belediyesi tarafından mimar Vedat Tek’e yaptırılan heybetli bir kuleydi.

Her katında farklı bir mimariyle, oymaları, kabartmaları ve sebilleriyle şehrin sembolü.

Saat Kulesi’nin yanında ise ‘Padişaha ait saray’ anlamına gelen Kasr-ı Hümayun Saray Müzesi. Sultan Abdülaziz döneminde yapılan ve birçok Osmanlı padişahına hizmet veren, birçok devlet adamını ağırlayan iki katlı görkemli saray yavrusunu biz gittiğimizde kapalı olduğu için gezemedik.

Çok sayıda sütunuyla Dolmabahçe Sarayı’na benzetilen ve zamanında av köşkü olarak da kullanılan sarayı dışardan fotoğraflayıp şehrin merkezinden ayrıldık.

Türkiye’nin en sevilen köyü ve Kocaeli’nin yeşil cenneti Maşukiye’de akşam yemeği yedik.

Kartepe’nin eteklerinde mutlaka zaman ayrılması gereken bir yerdi.

Ve Kocaeli’nin yakınında Adapazarı…

Çocuk da sanki eskiye göre yolculuk yapılacak kıvama gelmiş gibi. Öyleyse devam edebiliriz, dedik.

Adapazarı’na geldik. Adapazarı, merkezindeki dört cami ve etrafındaki çarşısıyla geç dönem bir Osmanlı şehri…

Hemen camilerden ilkine girdik. Orta Camii. Sağında Uzun Çarşı, solunda Pirinç Pazarı, kıblesinde Ayakkabıcılar Çarşısı.

İki katlı, kagir ve ahşap kaplama olan caminin alt kısmında ayakkabı dükkanları ve aktarlar var.

Miladi 1724’de yapılan cami sade ve mütevazi. Ama hatırı sayılır bir tarihi geçmişi de var.

Ve Bankalar Caddesi üzerinde bulunan Ağa Camii. 1870 yılında inşa edilen cami iki katlı küçük ve kagir bir yapı.

Son olarak ziyaret ettiğimiz cami Osmanlı padişahı Orhan Bey zamanında onun adına yaptırılan Orhan Bey Camii.

Yine Bankalar Caddesi’nde bulunan ve kesme taştan yapılan cami, 1323-1325 tarihleri arasında dikdörtgen olarak inşa edilmiş. Zaman içinde restorasyonları yapılarak günümüze ulaşmış.

Yine Adapazarı’nda ağaçlar altında serin, huzur verici bir mekan olan Ormanpark’a gittik.

Canlı hayvanların da bulunduğu asude, güzel bir mekan. Şehrin merkezine yakın piknik yapılabilecek bir alan. Bir de ikinci bir alternatif Kentpark…

Şehirden kaçmak isteyen ama kopamayan, sessizlik, yeşillik isteyenler için ideal.

4500 metrekarelik yürüyüş alanı ve 14000 metrekarelik göletiyle, yanına kurulan Çark Deresi’yle, köprüleri, büfeleri, tenis kortu ve kapalı yüzme havuzuyla tüm gününüzü geçirebileceğiniz bir şehir parkı.

Eski bir fabrikanın arazisinin üzerine inşa edilen parkta fotoğraflık bir çok alan da mevcut.

Yel değirmeni ve ahşap değirmen de görülmeye değer.

160 dönüm olan parkta bisiklet, paten kullanan birçok kişiyi görmek mümkün.

İstanbul’a çok yakın ve haftasonu ailenizle nefes alabileceğiniz Adapazarı’na uğramayı unutmayın.