ÖLEN AVCILARIN OLDUĞU BİR GERÇEK: Vurduğunuz avların etleri, başınıza olmadık işler açabilir. Av etinden aldığı bir mikrop veya parazit yüzünden yıllarca hastane kapılarında dolaşan veya yediği av etinden zehirlenip yataklara düşen ve hatta ölenlerin olduğu bir gerçek... Çünkü av hayvanlarının da hastalıkları vardır. Bunlar avlanır yenirse hastalık bulaşır.

BU RAHATSIZLIKLAR AVCILARIN CANLARINA OKUYOR: a) Paraziter Hastalıklar: Av etlerinin hemen oracıkta alel usul pişirilmesiyle bulaşır. Etlerdeki tirişin ve sistiserk larvaları hemen ölmez. Tedavisi çok zor olan trişin hastalığı beyin, kalp, göz gibi organlarda kistler yapar. b) Mikrobiyel Hastalıklar: Av hayvanlarında gizli seyreden hastalıklarda gözle görülür bir belirti olamayacağından, yeterince pişirilmeden yenilmesi halinde bulaşabilir. c) Av Etleriyle Zehirlenmeler: Av hayvanlarının kurşun veya saçma ile vurulmaları, derideki ve bağırsaklardaki mikropların ete bulaşmasıyla olur.

SÖMÜRGECİ İNGİLİZLER BAŞLATTI: Avcılık dünyanın en eski mesleği diye bilinir. İnsanın açlığını giderebilmek için başvurduğu bir yöntemdi. Hâlâ dünyanın birçok yoksul ülkesinde milyonlarca insanın geçim kaynağı avcılık. Fakat bir de karnı tok, sırtı peklerin “spor” olsun diye yaptıkları avcılık var. Sömürgeci İngilizlerin başlattıkları bir “keyif”! Yoksulluktan değil, sırf keyfinden cana kıyan bir keyif!..

BEDELİNİ HAYATINIZLA ÖDEMEK VAR: Galiba böylesi keyfin İlâhi kaynaklı bir bedeli var. Kurşun veya saçma ile vurulan av hayvanı, yiyenleri zehirleyebiliyor. Delik deşik olan hayvanın derisindeki ve bağırsaklarındaki mikroplar, etine bulaşıyor. Avcıların bağırsakları geç çıkarmaları veya vurulan avı geç bulmaları yüzünden bağırsaklardan ete mikrop karışabiliyor. Avın iç organlarının dikkatsiz çıkartılması ve boşluğun pis şeylerle doldurulması da eti bozuyor. Bağırsak mikropları ve diğer mikroplar, etleri kokuşturur veya salgılamış oldukları toksinlerle zehirlenmelere yol açar. Hastane kapıları, derdine çare arayan sayısız “avcı” ile dolu.

İŞTE HAYVANLARDAN BULAŞAN HASTALIKLAR: Bu dert nerden beni buldu diye yakınıyorlar. Oysa övündükleri avcılık, canlarına okuyor farkında değiller. Yaban domuzu, karaca, geyik, tavşan ŞARBON... Yaban domuzu, karaca BRUSELLOZİS... Yaban koyunu, yaban keçisi PEYNİR HASTALIĞI... Geyik, tavşan AKDENİZ HUMMASI... Yaban domuzu, karaca, geyik, tavşan, av kuşları VEREM... Yabani ada tavşanı, tavşan, sülün TULAREMİ... Yaban domuzu, tavşan, karaca KIZIL... Av kuşları ORNİTOZ... Yaban domuzu, tavşan, geyik, karaca LEPTOSPİROZ... Yaban domuzu, sülün, tavşan, karaca, geyik SALMONELLOZ... Av kuşları dışındaki tüm av hayvanları KUDUZ yapmaktadır.

“DOMUZ YEMİYORUZ” MAZERETİNE SIĞINANLAR VAR: Bazıları “Yaban domuzunu yemiyoruz ki” diyor. Fakat çoğu, bu eti köpeklere vermekte. Sayılan hastalıklar bu etlerden köpeklerine bulaşmaktadır. Hiç de övünülecek bir marifet değil Vahşi hayvanları avlamak, mübah ise de, ticaret, ziraat, sanat gibi diğer kazanç yolları daha efdaldir. Sırf eğlence için avcılık kalbe sıkıntı verir, şefkat duygularını köreltir, merhamet duygusunu azaltır.

“NEDEN ÖLDÜRDÜN?”: Ticaret için olmasa da, sırf balık yiyebilmek için balık tutmak haram veya mekruh değildir. (Deniz avı yapmak ve onu yemek helal kılındı) buyurulmuştur. (Maide 96) Maksatsız olarak bir hayvanı öldürmek caiz değildir. Kişi ahirette, “Neden öldürdün?” diye sorguya çekilecektir. Hayvanların hakkına riayet etmeli, onlara karşı da müşfik olunmalıdır. Hadis-i şerifte, “Merhamet et ki, merhamet olunasın!” buyruğu unutulmamalı.. (Şir’a)