Safahat İmha Ettiren Validen Safahat Okuyan Valiye
Akif, İstiklal Savaşı yıllarında inanılmaz ölçüde iyimser ve istiklalimizi kazanacağımızdan emindir.
“Doğacaktır sana vadettiği günler Hakk’ın!
Kim bilir belki yarın belki yarından da yakın!” der.
İstanbul, İngiliz ve Fransızlar tarafından işgal edilmiş. Antalya-Konya bölgesini İtalyanlar, Zonguldak bölgesini Fransızlar, Samsun havzasını İngilizler; Güneydoğu Anadolu bölgesini Fransızlar işgal etmişler. Ege bölgesi Yunanlılar tarafından işgal edilmiş, Yunanlılar Ankara’ya 60 km mesafedeki Polatlı’ya kadar gelmişler.
Ordumuz dağıtılmış, silahlarımıza el konmuş. Halk yokluk, yoksulluk içinde. Erkeklerin çoğu cephelere gitmiş, şehit olmuş, dönmemişler. Kolsuz, ayaksız, yaralı, sakat dönenler var.
Mehmet Akif, oğlu emini yanına almış, ailesini İstanbul’da bırakarak istiklal savaşı vermek için Anadolu’ya geçmiş. Kastamonu, Burdur, Balıkesir, Konya, Yozgat gibi illere gitmiş, halka niçin bağımsızlık savaşı vermemiz gerektiğini anlatıyor ve en önemlisi de bu savaşı kazanacağımızı anlatıyor.
“Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım;
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım!
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım!”
Mehmet Akif cephelere de gidiyor; Sakarya, Dumlupınar, Afyon cephelerinde Ali Fuat Cebesoy ile askerî birliklerimizi ziyaret ediyor; Mehmetçiğe milli mücadele heyecanı veriyor:
“Garb’ın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar;
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var!
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar?
Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar!”
Senelerdir Çanakkale, Kars, Erzurum, Kutülamare, Irak, Suriye, Mısır cephelerinde savaşmış, birçok yenilgiler tatmış, çarşaf gibi Osmanlı Devleti’nden mendil kadar Anadolu toprağı kalmış olması Akif’i ümitsizliğe sevk etmiyor. O yenilgileri de Çanakkale zaferini, Kutülamare destanını, Erzurum’da Rusları yendiğimiz savaşı hatırlıyor ve hatırlatıyor ve haykırıyor:
“Hakkıdır hür yaşamış bayrağımın hürriyet!
Hakkıdır Hakk’a tapan milletimin istiklal!”
Çok acı bir mağlubiyetle biten Birinci Dünya Savaşından sonra milletimiz imanından aldığı güç ve cesaretle İstiklal Savaşına girişiyor ve savaştan zaferle çıkıyor.
Bağımsızlık kazanıldıktan sonra Akif, gazetesinin klişesini alıp İstanbul’a dönüyor. Gazetenin sahibi Eşref Edip Fergan ile birlikte Sebilürreşad’ı çıkarmaya devam ediyor.
Devrin hükümeti, Akif’in sahip olduğu medeniyet değerlerinden ve fikirlerinden hiç hoşlanmıyor. Batı taklitçileri CHP şemsiyesi altında iktidar oluyorlar, İstiklal Savaşı yıllarında uğruna savaştığımız din, iman, Kur’an, vatan gibi kutsallarımıza savaş açıyorlar. Bu kutsalları savunan Akif’i de hedef tahtasına oturtuyorlar.
Mehmet Akif bir sabah peşine polis takılıp takip edildiğini görüyor.
Sebilürreşat, “takrir-i sükun” kanunu ile kapatılıyor.
Gazetenin sahibi Eşref Edip Fergan önce İstanbul İstiklal Mahkemesinde yargılanıyor, beraat edince Diyarbakır İstiklal Mahkemesine sevk ediliyor, bir daha yargılanıyor. Eşref Edip ve muhalif gazeteciler; gazete çıkarmamak şartıyla mahkeme tarafından serbest bırakılıyorlar.
Mehmet Akif, uğruna bağımsızlık savaşı verdiği ülkesinde gazete çıkaramaz hâle geliyor.
Diyanet İşleri Başkanlığının verdiği Kur’an tercüme vazifesini daha iyi yaparım düşüncesiyle ve Mısırlı dostu Abbas Halim Paşa’nın davetine icabet ederek Mısır’a gidiyor. On yıl sürgün hayatı yaşıyor.
Safahat 1936 yılında basılıyor, İstanbul Valisi N. Karataban tarafından toplatılıp imha ediliyor.
Çok partili demokratik hayata geçtikten sonra Safahat yeniden ve defalarca basılıyor. Akif’in yetiştirmek için bütün gayretiyle çalıştığı “Asım’ın nesli” Safahat’ı okuyor, milli ve manevi değerlere sarılıyor.
Özellikle 3 Kasım 2002 seçimlerinden sonra Safahat’ı okuyan nesil milletimiz tarafından iktidara taşınıyor.
27 Aralık Cuma günü Akif’in Edirnekapı’daki mezarı başında yapılan anma törenine İstanbul Valisi Davut Gül, Emniyet Müdürü Selami Yıldız, 1. Ordu Komutanı Orgeneral Metin Tokel, İl Milli Eğitim Müdürü Murat Mücahit Yentür, Eyüpsultan Kaymakamı Arslan Yurt, Eyüpsultan Belediye Başkanı Mithat Bülent Özmen katılmış.
Nasıl sevindiğimi anlatamam.
1936’da İstanbul’da Safahat’ı toplatıp imha ettiren bir vali vardı.
2024’te Safahat okuyan bir vali bulunuyor.
Asım’ın nesli yetiştirme idealinden asla vazgeçmemeli, Akif’in ümidini kuşanarak Kur’an ve medeniyet değerlerimizi hayata geçirme gayretiyle çalışmalıyız.
“Doğrudan doğruya Kur’an’dan alıp ilhamı;
Asrın idrakine söyletmeliyiz İslam’ı!”
Nimet şükür görmezse elimizden çıkar.
Şükredersek Rabbim nimetini artırır.