ABD ne yazar?
ABD ne yazar?
İDRİS GÜNAYDIN
Türkiye’nin ve özellikle bu hükümetin Suriye’de kazandığı kılçıksız zafer, unutulmaması ve unutturulmaması gereken çok büyük bir zaferdir. Bu zafer ve bundan önceki Karabağ Zaferi adeta Türkiye’nin bundan sonraki yolculuğu için füze rampası mesabesindedir.
Küçümsenmemeli ve unutulmamalıdır diyorum, çünkü; bakın Amerika, yanı başındaki Küba’yı defalarca yutmak istemesine rağmen yutamadı. Hâlâ Küba nice, ABD’nin koyduğu mal ve emtia ambargosuna sahip. Hemen yakınında sayılan Venezuella’yı kendi topraklarına katamadığı gibi köleleştiremedi. Kendine bağlayamadı yani. Venezuella’yı çok bağlamak istediği mutlak. Çünkü petrol zengini bir ülke. Fakat ters tepti.
Türkiye başka ülkelere dokunuşta farklı bir konsept çiziyor. Karabağ’ın Ermenilerden kurtuluşu esnasında kaç askerimizin burnu kanadı? Suriye’de zalim Esad’ın devrilmesi ve bugünkü özgür hale gelmesinde kaç Türk askerinin burnu kanadı? Somali’de Eş Şebab terör örgütüne karşı mücadele edilirken kaç Türk askerinin burnu kanadı. Libya’da Hafter’e karşı mücadelede kaç askerimiz fiilen yer aldı?
Sorarsan gören yok. İkinci kez sorarsan Türkiye… Nasıl oluyor bu? Öyle oluyor. Yarın başka yerlerde de olacak. Çünkü Türkiye, yani Tayyip Erdoğan Türkiye’si aranan ve çağırılan bir ülke.
Türkiye’nin bir ülkeye müdahalesi bir birine aşık olan iki gencin kucaklaşması gibi. Diğer ülkelerin müdahalesi ise zorla bir kızın ırzına geçmeye benziyor. Sonuçta sizin kadınınız olsa da o vandallığı unutmuyor.
Çünkü Devlet Bahçeli çok doğru bir cümle kullandı: “Tarih coğrafyaya dar geliyor.”
Tarih coğrafyaya dar geliyor da, birkaç ülkeye huzur getirince dünyanın bozulan dengeleri düzelmiyor. Yine devam etmek lazım. Bunun adresi Türkiye’dir.
Bakın Rusya da, hemen sınırındaki Ukrayna’ya karşı kansız bir başarı sağlayamadı. Kanlı da sağlayamayacak.
Çin hemen yanındaki Tayvan üzerinde bir başarı sağlayamadı.
Bu üç ülkenin üçü de zalim, kansız, merhametsiz…
İnsanlık adalet ve merhamet arıyor.
Bugün Recep Tayyip Erdoğan’ın seçime girse seçilemeyeceği ülke gösterin. Sadece Müslüman değil; Hıristiyanlar da var.
Buna rağmen o kadar mütevazı ki; hâlâ paralarda Tayyip Beyin resimleri yok. Hâlâ tarih kitaplarında Tayyip beyin adı geçmiyor.
Eee! Bu kadarı da fazla iyimserlik.
Seçimle iş başına geleceksin ve her zaman halkın oyuna müracaat edeceksin. Hem Cumhuriyet Tarihinin rekoru kırılamayacak en uzun süre iş başında kalan başkanı olacaksın. Çok partili hayatı yasaklamadan bunu yapacaksın. Bu kadar başarı. Karşılığını alma.
Benim vicdanım kabul etmiyor.
Şurası bir gerçek ki; ister anlayın ister anlamamazlıktan gelin; dünya yeni bir evreye geçiyor. İnsanlık İkinci Dünya Savaşı sonrası zulüm ve haksızlıklardan bıktı.
Türkiye tarihteki coğrafyaya evriliyor. En sıcak hedef Ortadoğu gibi dursa da hedefteki kıta Afrika’dır. Önce sömürgelerden kurtulacaklar sonra da komşularıyla hesaplaşamadıkları sınır ihtilaflarına dönecekler. Fakat güzel bir örnek var: Türkiye… Türkiye’ye gelecek ve aramızı bul diyecekler.
Türkiye arabulucu rolünü adil bir şekilde üstlenirken ticaret hacmi de o nispette büyüyecektir.
Unutmayın; Afrika. 30 milyon km2 yüz ölçümüne 2.5 milyara yakın nüfusa sahiptir. Bugün fakir olabilir. Ama zenginleştikçe geleceği yeri bilirler.
*
Türkiye bir vebalin altından daha kalkıyor.
Şam’da nahak yere yatan Osmanlının son padişahı ve halifesi Vahdeddin’in mezarını restore ediyor. Bu üzerimizdeki vebalin bir kısmını daha kaldıracak. Çünkü Ayasofya’yı ibadete açarak üzerimizdeki Ayasofya bedduasına son vermiştik. Şimdi aynı şey Sultan Vahdeddin ile olacak.
Kutul Amare, Çanakkale, Kurtuluş Savaşı gibi hayati zaferlerin padişahını sevinemeden sürgüne gönderttirenler ise Allah’ından bulmaya devam edecekler. Vesselam.