Yıkıldılar

Yıkıldılar

HÜSEYİN ÖZTÜRK

Efendim, Yavuz Bülent Bakiler’e rahmet dileyerek bugün de ondan söz edelim.

Yazının başlığı, Yavuz Bülent Bakiler’in, Osman Yüksel Serdengeçti’yi anlattığı “Devler Konuşuyor” isimli, Türk Edebiyatı Vakfı Yayınlarından çıkan kitaptan.

Eserde, bu ülkede yerli ve milli kültür deryasının yılmaz kaptanları olan büyük münevverlerimiz var. Her birine rahmet olsun.

Yavuz ağabey, Osman ağabeyi bütün yönleriyle anlattıktan sonra Serdengeçti Dergisinde kaleme aldığı, CHP’nin 14 Mayıs 1950 yılında yıkılışıyla ilgili yayınlanan yazı hakkında şunları söyler.

Hatırat epeyce detaylı olduğu için özetlemek durumundayız. Şöyle başlıyor:

“Osman Yüksel’i ilk defa 1950 yılının sonlarına doğru tanıdım. Babam bir akşam eve, Serdengeçti dergisiyle geldi. Bana uzatarak; şu ‘Yıkıldılar’ yazısını bana oku bakayım dedi.

Yazıyı okudukça beni de bir heyecan sardı. Onu bir padişah fermanı okur gibi yüksek sesle okumaya başladım.

•

‘Kendilerini yarı ilah sanıyorlardı. Yapan onlardı, yaratan onlardı. Milleti onlar kurtarmıştı. Partilerinden bahsederken şerefli partimiz diyorlardı. On yılda onbeş milyon genç yaratmışlardı.

…… yediler içtiler, kustular. Bol harcırahlar, hususi vagonlar, zevk, eğlence âlemleri. Vur patlasın çal oynasın, her gün bayram, her gün seyran, altta kalanın canı çıksın.

Altta kalan milletti, halktı, köylüydü. Amma nutuklarda, afişlerde, ‘Bu milletin efendisi köylüdür’ diye yazılı idi.

……CHP kendini ebedi bildiği putlarını ilahlaştırdığı için gafil avlandı. Millet onları 14 Mayıs 1950’de yerin dibine geçirdi.

Ey Türk Milleti!

Bugün sözde muhalefeti temsil edenler; dünkü alkışçı, şakşakçılardı. Bugün sana yaranmak isteyenler, ayaklarına kadar gelenler, dün seni ayakaltı edenlerdi.

Bugün adaletten, hakkaniyetten, maneviyattan bahsedenler, dün senin imanını vicdanının alçakça çiğneyenlerdi. Vatan ve millet cellatlarını unutma ve affetme’!

•

Bu yazıyı okuyup bitirdikten sonra babamın yüzüne baktım. Anlatılamayacak kadar memnundu. ‘Bir daha oku bakayım’ dedi. Bir daha okudum.

‘Komşumuz Hacı Bey’i çağır’ dedi. Koştum Hacı Bey’i çağırdım. Hacı Bey geldi. ‘O Yıkıldılar yazısını Hacı Bey amcana da oku’ dedi.

Bir daha okudum. Hacı Bey de CHP’nin yıkılmasına yürekten katılanlardandı. Her cümlenin sonunu; ‘Hay atana rahmet! Müthiş! Mükemmel!’ diye bitiriyordu.

Babam sonra o yazıyı daktilo ile bir sayfa halinde yazarak ve camlatarak, (çerçevelettirerek) getirip misafir odamızın duvarına astı.

Bayramlarda, seyranlarda bize gelen herkese çay ve kahve ikram eder gibi önce o yazıyı okutturuyordu. İnanmayacaksınız ama ‘Yıkıldılar’ yazısını ezberlemiştim.

Yazı, her dinleyen üzerinde çok tesirli oluyordu. Heyecandan kıpkırmızı kesilenleri, hatta ağlayanları bile hatırlıyorum”.

•

Ezcümle:

Dedim ya yazı uzun ancak bu kadar kısalabildi. Öncelikle Osman ağabey, Yavuz ağabey ve geçmişlerine rahmet dileyerek ruhları için Fatiha okuyalım.