Akif Beki, Paris’teki yürüyüşe katılan devlet başkanlarının ülkelerindeki “basın özgürlüğü”yle ilgili bir rapor yayınlayan Sınır Tanımayan Gazeteciler Örgütü’nün, yalan yanlış bilgilerle Türkiye’yi listenin birinci sırasına koyduğuna, ama onlarca gazeteciyi öldüren İsrail’in listeye bile alamadığına dikkat çekti.
İŞTE O YAZI:
Pazar günü Paris'teki teröre lanet yürüyüşüne katılan çoğu lider ikiyüzlüymüş.
Kendi ülkelerinde gazetecileri sustururken bozuk imajlarını düzeltmek için durumdan yararlanmaya gelmişler.
Paris merkezli Sınır Tanımayan Gazeteciler Örgütü (RSF) de bunu fark etmiş, gözünden kaçar mı... France 24 ile Washington Post gibi mecralar ise külyutmaz RSF'nin farkındalığını gözü kapalı yaymaya koyulmuş. Nerede temel gazetecilik ilkeleri, hani doğrusunu yanlışını sorgulamak, filtreden geçirmek filan, hak getire...
Tahmin edeceğiniz üzere ikiyüzlüler listesinin başında Türkiye var. Haber için uygun görülen fotoğraf da Başbakan Davutoğlu'nun Fransa Cumhurbaşkanı Hollande tarafından karşılandığı ana ait bir kare.
O kadar ciddi ve dürüst bir teşkilat ki bu Sınır Tanımayan Gazeteciler ve kullandığı mecralar, basına baskı konusunda ufaktan Amerika'ya bile çizik atıyorlar ama İsrail'in İ'si geçmiyor kayıtlarında. Netanyahu da Paris'te en önlerdeydi halbuki, Gazze'de kaç gazeteci görev başında katledilmişti, hatırlayamadılar yine de.
Sadece Türkiye'deki şakirtlere değil, yabancı medyaya da sistematik olarak yalan söylüyor birileri.
Sınır Tanımayan Gazeteciler de bunları bir güzel yemiş ve yedirmişe benziyor.
Kim ikiyüzlü, kim riyakar; kim sahte, kim sahtekâr? Ayırmakta zorlananlar için, bir kez de Cin Ali fişi doldurur gibi heceleyerek yazalım.
Mesela Tahşiyeciler davasında 'terörist' suçlamasıyla 17 ay içeride yatırılan gazetecileri, uluslararası organizasyonlara yedirecek paraları ve İngilizceleri yok diye görmezden gelip... Hapisteki gazeteciler listesinde bir güne bir gün adlarını bile anmayıp, onları tamamen yok sayıp... Onlara kumpas kurmakla suçlananların sırf 'özgür gazetecilik'ten dolayı başı derde girmiş muhalif kimseler olduğu tezini sürekli işlemek, ikiyüzlülükten beter bir hayasızlık, bir pişkinliğe vurma hali değil de nedir? (...)
Mesela teröre karşı ikirciksiz tavır, Charlie Hebdo'nun ifade özgürlüğü anlayışına zerre miskal toz kondurmamakla olurmuş gibi... Bu mizah dergisinin, "Para için Yahudiliğe bile geçer" esprisiyle Sarkozy'nin oğluna takılan bir karikatüristini, 'antisemitik nefret söylemi'nden dolayı özür dilemeye zorlayıp işten attığını, İsrail'i çok eleştirdiği için vaktiyle Chomsky'yi bile yermişliği olduğunu... Yani Müslümanlara ve Hıristiyanlara ayrı, Yahudilere ayrı bir hiciv standardı uyguladığını, bu işte bir tutarsızlık filan olduğunu hiç ağza almadan... Charlie Hebdo'nun ifade özgürlüğünde ilkesel olarak hiçbir sınır tanımadığı palavrası üzerine söylem kurmak, bunun üzerinden İslam ve Müslümanlığa toptan ilkellik eleştirisi getirmek, hoşgörü ve özgürlük dersi vermeye kalkışmak ikiyüzlülük değilse... Nasıl bir sınır tanımazlıktır?
AKİF BEKİ / HÜRRİYET
Akit Arşiv sayfasından...
