Gizlilik, sensör teknolojisi ve ağ tabanlı muharebenin öne çıktığı modern savaş döneminde süpersonik hızın rolü değişse de, askeri stratejide hâlâ önemli bir yer tuttuğu belirtiliyor.
Savunma Analisti Harrison Kass, süpersonik uçuşun 1947’de Chuck Yeager’ın Bell X-1 ile ses hızını aşmasıyla başlamasının askeri havacılıkta devrim yarattığını hatırlatıyor.
Mach 1’in üzerindeki hız, Soğuk Savaş boyunca pervaneli uçakları sahneden indirerek jet uçaklarının operasyonel standart hâline gelmesini sağladı.
Önleme görevlerinden hızlı taarruzlara kadar birçok alanda süpersonik hız, o dönem askeri havacılığın en büyük sıçramalarından biri olarak görüldü.
Kass’a göre modern savaşın merkezinde artık gizlilik, sensör füzyonu ve uzun menzil bulunuyor. Ancak süpersonik hız, özellikle geniş hava sahalarına sahip ülkeler için hâlâ kritik bir unsur.
ABD, Kanada, Rusya, Çin ve Avustralya gibi devletlerle Hint-Pasifik’in çekişmeli bölgelerinde süpersonik hız, hava sahası ihlallerine hızlı müdahale imkânı sunuyor. Tepki süresini azaltması sayesinde savunma hattının genişlemesini sağlıyor.
Süpersonik uçaklar, kaçan hedeflere daha hızlı erişerek operasyonlarda zaman baskısını azaltıyor. Füze rampaları, komuta-kontrol araçları veya yüksek değerli hedeflere yönelik saldırılarda bu hız, operasyonel tempo için büyük önem taşıyor.
Ayrıca yüksek hız, uçakların düşman hava savunma sistemlerine daha kısa süre maruz kalmasını sağlayarak hayatta kalma ihtimalini artırıyor. Kass, “Süpersonik saldırı profilleri gizli uçaklarda bile standarttır” ifadelerini kullanıyor.
Süpersonik hız, görsel ötesi (BVR) angajmanlarda füzelerin performansını doğrudan etkiliyor. Yüksek hızda ateşlenen bir füzenin menzili ve terminal enerjisi önemli ölçüde artıyor; bu da daha yüksek imha olasılığı anlamına geliyor. Yakın menzilde ise süpersonik hız, konum avantajı ve manevra üstünlüğü sağlayarak pilotlara taktiksel esneklik kazandırıyor.
Toprak bütünlüğünün korunması ve acil durum müdahalelerinde süpersonik savaş uçakları hâlâ temel araçlardan biri. ABD, Japonya, NATO ve NORAD ülkeleri, hava polisliği görevlerinde hızlı tepki verebilmek için süpersonik önleme uçaklarını düzenli olarak kullanıyor. Bu görevlerde hız, kimliği belirsiz uçakların engellenmesinden sivil acil durumlara kadar geniş bir yelpazede etkinlik sağlıyor.
Kass, modern savaşın artık çok daha karmaşık olduğunu ve tek bir parametrenin belirleyici olamayacağını vurguluyor. Stealth kabiliyetleri, ağ merkezli harekât ve sensör üstünlüğü ön plana çıkmış durumda. Yine de süpersonik uçuşun esneklik, hayatta kalma ve öldürücülük açısından kritik bir rol oynamaya devam ettiği belirtiliyor. Batı, Rusya ve Çin savaş doktrinlerinde süpersonik kapasite hâlen temel yapı taşlarından biri.
Sonuç olarak: Süpersonik uçuş artık hava muharebesinin merkezinde değil, ancak modern savaşın hız, tepki süresi ve ateş gücü gerektiren kritik noktalarında vazgeçilmez olmaya devam ediyor. Kaynak: The National Interest
WhatsApp İhbar Hattı
+90 (553) 313 94 23
