D vitamini yağda erir ve vücudun yağ hücrelerinde depo edilir.

D vitamini en çok somon balığı, ton balığı, sardalya ve hamsi balığında bulunur.

Kuzey ülkelerinde yaşayan insanlar az güneş gördüğü için D vitamini ihtiyacını somon yiyerek karşılar.

Bir yumurta sarısı günlük D vitamini ihtiyacının yüzde 10'unu karşılarken süt, peynir, yoğurt gibi gıdalar önemli bir kısmını gidermiş olur.

D vitaminin ana kaynağı güneşten alınan ultraviole aşınlarıdır. Güneş ışınlarının dik geldiği öğlen saatlerinde korumasız 10-15 dakika güneşlenmek günlük D vitamini ihtiyacını karşılar. Güneşlenirken kapalı kalan sırt, koltuk altı, bacak gibi bölgelerinde güneş ışığını görmesi yararlı olur. Ancak bunu yaparken bir şapka ile başınızı korumanız gerekir. Güneşle az temas eden hamile ve yaşlı insanlarda D vitamini eksikliği görülür. Hamile ve yaşlılar, D vitamine diğer insanlara göre daha fazla ihtiyaç duyar. D vitamini kemik gelişimine katkı sağlar ve vücut direncini artırarak metabolizmayı hızlandırır.

Obezite oluşumunda izah edilemeyen bir D vitamini eksikliği vardır. İnsülin direnci bu vitamin eksikliğinde sık görüldüğü için ileriki dönemlerde hipertansiyona yol açabilir.

D vitamini eksikliği; uzun süren üst solunum enfeksiyonlarına ve gribal enfeksiyonlara neden olur. Buna bağlı olarak da halsizlik, sedef hastalığı, diyabet astım, Alzheimer, epilepsi, kanser ve depresyon riskini artırmış olur.

Çocuklarda görülen D vitamini eksikliği büyüme geriliği ve kırıklara yol açarken, yaşlılarda kemik erimesi hastalığına yol açmaktadır. Günlük D vitamini ihtiyacı çocuklarda 400 ünite, hamilelerde 600 ünite, yaşlılarda ise 800 ünitedir.