Kendi gündeminin efendisi olanlar
Bayramlarda yazılan yazıların her zamankinden daha az okunduğu bir gerçek.
Demek oluyor ki hangi vesile ile olursa olsun hayatın neşe yönüne odaklandığımızda, dünyada olup bitenleri daha az önemser hale geliyoruz.
Biz bayram neşesine kapıldığımızda seçim süreci, ekonomik parametreler, trafik kazaları, dünyanın herhangi bir yerinde işlenen cinayetler bir anda gündemimizin dışında kalıveriyor.
Bayramlarda haberlerin de yazılar gibi az okunması bunun bir kanıtı…
Aslında bütün düğüm tam da bu noktada çözülüveriyor.
Çünkü tüm mesele içimizdeki gündemi nasıl sıralandığımız…
Şayet önceliğimiz siyaset, ekonomi veya savaşlarsa, yani sorunlar ve uzak geleceğin baskısıysa, dünyaya kederli gözlerle bakmamız kaçınılmaz hale geliyor.
İçsel gündemimizi değiştirdiğimizdeyse, tatsız gerçekler yerlerinde durduğu halde pekala neşelenebiliyoruz.
Çocuklara gülümseyip, rengarenk çiçeklerin farkına varabiliyoruz mesela...
Halbu ki çocuklar da çiçekler de hep oradalardı…
****
Bu nedenle ben güçlü insanı biraz da kendi gündeminin efendisi olarak tanımlıyorum.
Kendi gündeminin, yani kendi önceliklerinin, kendi duygusal hayatının…
Güçlü insan başkalarının gündemlerinin malzemesi olmaya direnen insandır ayrıca…
İçindeki huzur adasına yabancı ayakların basmasını engelleyecek kadar da cesaretli biridir o…
Dünyada ölümler ve acılar kadar güzellikler de olduğunun ve asıl gücün bu duygular arasında denge kurmaktan geçtiğinin farkındadır güçlü insan…
Başka insanların gündemlerinde yaşamak, sele kapılırcasına aktüel tartışmalarda boğulmak içimizdeki gündemi değiştirme güçsüzlüğümüzden kaynaklanıyor aslında…
Halbuki bayramların cömertçe saçtığı neşe bize eşine az rastlanır bir imkan sunuyor.
Bayramlar, “geçmişin pişmanlıklarından ve geleceğin baskısından sıyrılıp, yalnızca şimdiye, iyiliklere, güzelliklere ve hesapsız nimetlere odaklanarak hayatı bayrama çevirmek elinizde” diyor anlayanlara…
“Kötülük dışınızda değil, içinizde” diyor…
Daha ne desin?
Bayramlarda yazılan yazıların her zamankinden daha az okunduğu gerçeğini unutmuş değilim. Bu yüzden, teknolojiden, İstanbul’dan ve onun sevimsiz gündeminden bin küsur kilometre uzakta, sözü daha fazla uzatmayacağım.
Hepinize hayırlı bayramlar diliyorum…
İçinizdeki gündemi yeni baştan dizayn etme cesareti göstereceğiniz, hayata, yaşamaya odaklanacağınız bir bayram olsun inşallah…
Siz bu önemli şeylere odaklanırken, muhtemelen bir haftalık yokluğumuzun farkına bile varmayacaksınız.
Tekrar, bayramınız mübarek olsun…