Misal; özgüveni zayıf çocuklar, ne kadar büyük kağıtları olursa olsun, özellikle insan figürlerini küçük resmediyor.

Gökdelen ya da ağaç çizen çocuklar aslında, ebeveynlerle olan kopuk ilişkilerini dışa vuruyor.

Ailesini kumsalda, kendisini sandalda resmeden çocuklarda da özgüven eksikliği göze çarpıyor.

"Kolu kesik baba" resmini bilmeyen kalmamıştır. 9 yaşında bir çocuğun aile içi şiddeti anlattığı resim, çocukların iç dünyasını anlatan en iyi örneklerden birisi.

Babası hapiste olan 9 - 10 yaşlarındaki kız çocuğu ise, kendisini demir parmaklıkların arkasında resmediyor. Seçilen renkler hüznün simgesi.

Çocukların renk kullanımları da onların yaş dönemlerine ve psikomotor gelişimlerine göre değerlendirilmelidir.

Çocukların resimlerindeki ilkel çizgiler, psikososyal ve zihinsel gelişimin de habercisidir.

Zeka düzeyi düşük olan bir çocuk; çevre ve insan ilişkisini kağıda aktaramaz.

Bu çocukların resimlerinde figürlerin tür farkı özellikle dikkat çeker. Kompoziyonu olmayan resimlerde, renklendirme de göze çarpmaz. Bu sebeple, ailelerin çocukların resimlerine özellikle dikkat ederek, bir psikiyatrla görüşmeleri önerilir.