İşte, ülkemizde yer alan birbirinden ilginç ilçe isimleri...

Çekerek- Yozgat

Bulanık- Muş

Mihalıççık-Eskişehir; Mihalıççık, Eskişehir ilinin bir ilçesidir. 1915'e kadar Ankara'nın ilçesiydi ve Kurtuluş Savaşı'nda çok kısa bir süre Yunan işgaline uğramıştır. Kuzeyde Ankara’nın Nallıhan, Beypazarı ve Polatlı ilçeleriyle komşudur. Mihalıççık isminin Köse Mihal'den veya oğlu Mihalgazi'den geldiği yönünde pek çok rivayet olmakla beraber henüz kesin tarihi belge elde edilememiştir.

Şarkikaraağaç -Isparta Şarkikaraağaç eski ve halk arasındaki ismiyle Karaağaç, Isparta ilinin bir ilçesidir. On iki ilçesi bulunan Isparta ilinde nüfus büyüklüğü bakımından üçüncü sıradadır.

Gelendost- Isparta

Aralık – Iğdır Aralık, Iğdır ilinin bir ilçesidir. İl merkezine uzaklığı 45 km'dir. Iğdır'ın ve aynı zamanda Türkiye'nin en uç noktasını teşkil eder. Aralık, 14 Kasım 1920'de Rus işgalinden kurtarılmış olup, 1 Nisan 1960 tarihine kadar Iğdır ilçesinin "Başköy" adı ile bucak merkezlerinden birini oluşturmakta iken, bu tarihte "ilçe" yönetim birimi durumuna getirilerek Kars iline bağlanmıştır. 22 köyü bulunmaktadır.

Ula -Muğla

Baklan -Denizli Baklan'ın kurucusu Abdi Bey'dir. Abdi Bey'in kökleri Horasandaki Kayı Boyu beylerinden Apobay veya Apabay ismindeki Kayı beyine dayanır. Bu boy Horasan'dan yola çıkmış ve Bağdat üzerinden daha sonra Konya havalisine gelmiştir. Konya'dan sonra da bir kısmı, Bursa yöresine yerleşen Osmanlı'nın kurucusu Kayı aşiretidir. Abdi bey ise Afyonkarahisar üzerinden Denizli-Baklan'a yerleşen aşireti temsil eder.

Çal -Denizli Çal'ın antik dönemlerdeki adı Mosyna'dır. Türklerin bölgeye gelmesine kadar bu isimle anılmıştır. Türkler bölgeye Çal adını vermiş ve bu yöre Çal Yöresi olarak anılmaya başlanmıştır. Çağatay lehçesinde yüksek yer ya da yayla anlamına gelen Çal adı, ilçenin doğal konumundan dolayı verilmiştir. "Çal" kelimesi bunun yanında taşlık yer, çıplak tepe, kireçli toprak gibi anlamlara da gelmekte.

Bayat -Afyonkarahisar

İvrindi -Balıkesir

Buharkent -Aydın

Domaniç -Kütahya

Tefenni -Burdur Tefenni ilçesi, MÖ 800-500 yılları arasında Bizans çağının İstefani köyü olarak kurulmuş, 13. yüzyıl kadar Bizans yönetiminde kalmış, bu tarihten itibaren sırası ile Türkmenlerin, Selçuklu Hanedanının ve Osmanlıların eline geçmiştir. 1882 yılında yörede meydana gelen deprem sebebi ile eski yerleşim merkezi terk edilerek şu andaki yerine kurulmuş, 1886 yılında da İstefani adı değiştirilerek Tefenni adı ile kaza olmuştur.

İbradı- Antalya

Yunak -Konya

Azdavay -Kastamonu

Araç- Kastamonu

Dodurga -Çorum

Mucur -Kırşehir Mucur, Kırşehir ilinin bir ilçesidir. Yöreye özgü Mucur halıları ile ünlüdür. Yer altı şehri ile turistik tesisler turizmi teşvik edici özellikleridir. Seyfe Gölü ve Mucur Obruğu ilçenin sınırları içerisindedir.

Çamardı -Niğde

Mut -Mersin

Yumurtalık -Adana

Feke - Adana

Tomarza- Kayseri Tomarza, aynı zamanda Erciyesin güneydoğusunda yer alır. Bölgenin çok eski bir yerleşim yeri olduğu İlçe merkezi ve Dadaloğlu Kasabasında bulunan ve bugün Kayseri’ deki müzelerde sergilenen ilk çağlara ait hayvan heykelleri, paralar ve kabartma resimlerden anlaşılmakta.

Göynücek -Amasya

Terme -Samsun Terme (Osmanlıca: ترمه), Samsun ilinin doğusunda yer alan ilçesi olup Ordu ili sınırında yer alır. Batısında Çarşamba, doğusunda Ünye, güneyinde Salıpazarı ve İkizce ilçeleri bulunmaktadır. Terme Ovası'nın ortasında kurulmuştur.

Almus -Tokat

Sumbas- Osmaniye

Çağlayancerit -Kahramanmaraş

Gemerek -Sivas

Aybastı -Ordu Aybastı, Ordu'nun denizden uzak iç kısmındaki (güneyindeki) bir ilçesidir. İsminin Ay, Güneş, duman gibi kavramlardan veya Ay tutulmasından geldiği sanılmakta.

Araban- Gaziantep Araban, Gaziantep ilinin bir ilçesidir. Anadolu Selçuklu Sultanı II. Kılıç Arslan 1148-1150 yıllarında Araban Kalesi’ni ele geçirmiş, daha sonra 1155’te Atabey Nureddin Mahmud Zengi, Araban’ı Selçuklulardan almıştır. Bu tarihten sonra yöre, Halep Eyyubileri, Anadolu Selçukluları (1218), Memlûklular, İlhanlılar (1259), Memlûklular (1260), Dulkadiroğulları ve tekrar Memlûkluların hakimiyeti altına girmiştir.

Tut -Adıyaman

Darende- Malatya

Alucra -Giresun

Pülümür -Tunceli

Baskil - Elazığ

Savur -Mardin

Hazro -Diyarbakır Kaynak: Yeni Şafak