Organize işler…

Organize işler…

MURAT ALAN

Türkiye, ABD odaklı ekonomik operasyon sonrası finansal göstergelerini iyileştirme yolunda önemli adımlar atarken, bölgesel ve küresel siyasette de etkin bir rol oynamaya devam ediyor.

Ukrayna ve Rusya arasındaki savaşın bitirilmesi.. 

Tahıl koridoru.. Suriye’deki dikta rejiminin devrilmesi.. ve dahası..

Ancak bu yükseliş, içeride ve dışarıda belirli çevrelerin rahatsızlığına yol açıyor. Özellikle Türkiye’nin bağımsız politikalar izlemesi, küresel güç merkezlerinin ve onların yerel uzantılarının hedefi haline gelmesine neden oluyor. Son günlerde art arda gelen açıklamalar ve yayınlar da bu çerçevede değerlendirilebilir.

TÜSİAD’ın son açıklamaları ve The Economist’in Türkiye’yi hedef alan yayınları, organize ve sistematik bir saldırının işaretlerini taşıyor. 

Özellikle Başkan Erdoğan ve AK Parti Hükümeti bakanlarının Malezya, Endonezya ve Pakistan’da ülkemiz için ciddi antlaşmalara imza attığı esnada yapılan açıklama soru işaretlerini güçlendiriyor.  

TÜSİAD Yüksek İstişare Konseyi Başkanı Ömer Aras’ın, yargı süreçlerine ilişkin yaptığı açıklamalar, siyasi bir pozisyon alma çabasını açıkça gösteriyor. 

Aras, “Seçilmiş belediye başkanları görevden alınıyor, yerlerine kayyım atanıyor. Bir siyasi parti lideri hakkında önce soruşturma başlatılıyor, sonra farklı bir nedenle tutuklanıyor” ifadelerini kullanarak, hukuki süreçleri siyasi bir çerçevede yorumlamaya çalışıyor. Ancak bu sözler, yargının bağımsız karar alma mekanizmasını yok sayan ve Türkiye’nin demokratik süreçlerine gölge düşürmeye çalışan bir yaklaşımı yansıtıyor.

TÜSİAD, iş dünyasının sesi olma iddiasıyla hareket etse de, uzun süredir ekonomi yerine siyasi konulara odaklanan bir söylem geliştirmiş durumda. 

Oysa Türkiye, sanayi üretiminde artış kaydederken, ihracatta yeni rekorlar kırıyor ve uluslararası yatırımları çekmeye devam ediyor. 

Ekonomideki bu pozitif tablo da bizatihi raporlarında yer alıyor. Buna rağmen, TÜSİAD’ın siyasi ve yargısal süreçler üzerinden gündem oluşturması, kendi misyonuyla çelişen bir tavır olarak öne çıkıyor.

Daha da önemlisi, TÜSİAD üyesi şirketlerin büyük bölümü Türkiye’nin küresel rekabet gücüne katkı sağlayacak yatırımlara yeterince odaklanmıyor. 

Savunma sanayi, yüksek teknoloji, yazılım ve inovasyon gibi alanlarda Türkiye hızla ilerlerken, bu gelişmelerde TÜSİAD’a bağlı firmaların katkısının ne olduğu ciddi bir soru işareti. 

Evet buzdolabı yapmak önemli.. LG panellerine iyi bir çerçeve geçirip televizyon satmak önemli..

Amerikalıların tasarladığı otomobilleri burada imal etmek gerçekten önemli ama yüksek teknoloji kullanıp, tekel ürünler üretebilmek, yüz yılımızın ikinci çeyreğine başlarken çok daha önemli..

Türkiye son yıllarda yerli üretimi teşvik ederek önemli projelere imza atarken, TÜSİAD’ı yöneten ve yönlendiren gölgedeki gücün şirketleri bu atılımların neresinde duruyor? 

İş dünyasının asli görevi, ülkenin ekonomik gücünü artıracak yatırımları desteklemek değil mi? 

Eğer Türkiye ekonomisine dair eleştiriler yapılıyorsa, önce iş dünyasının bu konularda ne yaptığı sorgulanmalıdır.

Hüsnü zanla bakmak istiyorum ama olmuyor!..

TÜSİAD teğmenlerin kılıçlarının peşinde koştururken, bu ülkenin Cumhurbaşkanı ise ilgili işadamlarının sattığı buzdolaplarında kullanılan çipi yerlileştirmek için çabalıyor.

The Economist’in “Türkiye’de yeni bir baskı dalgası güçleniyor” başlıklı makalesinin zamanlaması da ilginç!..

Bir fikir beyanından ziyade organize ve uluslararası bir saldırıya işaret ediyor.

Türkiye’ye yönelik eleştirilerini uzun süredir belli bir çizgide sürdüren bu dergi, daha önce de 2018’de Türkiye ekonomisinin çöküşe geçtiğini iddia etmiş, 2023 seçimleri öncesinde de Cumhurbaşkanı Erdoğan’a karşı açık bir kampanya yürütmüştü. 

Ancak bugün gelinen noktada, Türkiye ekonomisi küresel krizlere rağmen büyümesini sürdürüyor. Bu da, The Economist’in analizlerinin objektif değil, ideolojik bir çerçevede şekillendiğini gösteriyor.

Türkiye’ye yönelik eleştirilerde özellikle Batı medyasının çifte standardı dikkat çekiyor. Avrupa’daki aşırı sağın yükselişi, ABD’deki demokratik tartışmalar veya İsrail’in insan hakları ihlalleri gibi konulara çoğu zaman sessiz kalan bu yayın organları, söz konusu Türkiye olunca en sert söylemleri kullanıyor. Küresel güç merkezleri için mesele demokrasi ya da insan hakları değil, Türkiye’nin kendi bağımsız çizgisini sürdürme kararlılığıdır.

Adalet Bakanı Yılmaz Tunç’un da vurguladığı gibi, Türkiye Cumhuriyeti bir hukuk devletidir ve hiçbir kurum, kuruluş veya çıkar grubu milli iradenin üzerinde değildir. 

Türkiye, yıllardır benzer saldırılara maruz kalmış, ancak her defasında iç dinamikleriyle bu süreci aşmayı başarmıştır. Bugün de durum farklı değil..

Bunun da üstesinden geleceğiz ama yapılanları da unutmayıp hafızamıza not edeceğiz!

Özetle, TÜSİAD ve The Economist’in eş zamanlı ve benzer içerikli açıklamaları, Türkiye’nin bağımsız politikalarına yönelik organize bir saldırının parçası olarak değerlendirilebilir. 

TÜSİAD’ın ekonomik kalkınmayı desteklemek yerine, siyasi bir misyon üstlenmeye çalışması ise kendi iç tutarsızlığını ve başarısızlığını gözler önüne seriyor.

Eğer gerçekten Türkiye ekonomisinin güçlenmesi isteniyorsa, önce iş dünyasının inovasyona, üretime ve teknolojiye daha fazla yatırım yapması gerekir. Aksi takdirde bu tür eleştiriler, siyasi bir gündem oluşturma çabasından öteye geçmeyecektir.

Bu tür girişimler, Türkiye’nin istikrarını ve büyümesini durduramayacaktır. Türkiye, rotasını sağlam bir şekilde belirlemiş bir gemi gibi, önüne çıkan dalgalara rağmen yoluna devam edecektir.

Selametle..