Türkgeldi Tesisleri TİGEM
Cihan Devleti Osmanlı, ne Orta Asya bozkırlarından kışlak için Söğüt’e, yazlık için Domaniç’e gelinceye kadar ne de Söğüt’ten, sınırlarını 22 milyon metrekareye ulaştırdığı topraklara değin, asla milletleri sömürmemiş ve sömürülmemiştir.
Yediyüz yıl, “Devlet-i Aliyye’yi Osmaniye” olarak bilinmesinin ve takdir edilmesinin birinci sebebi, elbet “İnsanı yaşat ki, devlet yaşasın” sistemidir.
İşte bugün TİGEM (Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü) olarak bilinen teşkilatın ilk kuruluş yılı, Devlet-i Osmaniye ile yaşıttır.
Ordunun ve halkın; savaşta, barışta, ticarette, ihtiyaç duyduğu at yetiştiriciliği başta olmak üzere, hayvancılık ve gıda ihtiyacının giderilmesi için kurulan hara ve arazilerin, bugünkü sınırlarımızın beş katı olduğu bilinmektedir.
Osmanlı Devrinde “Çiftlikat-ı Hümayun” ismiyle bilinen ilk tesisin banisi Orhan Gazi’dir. Köse Mihal tarafından Orhan Gazi’ye hediye edilen arazi üzerinde kurulmuştur.
•
Çiftlikat-ı Hümayun”, Cennet mekân II. Abdülhamid Han zamanında ise en parlak dönemini yaşamıştır.
II. Abdülhamid Han’ın İttihat ve Terakkiciler tarafından ‘Hal’ edilmesiyle, devletin bütün kurumlarının iflas ettiği gibi çiftlikleri de bir hayli kayıplara uğramıştır.
Cumhuriyetin kurulmasıyla birlikte elde kalan çiftlikler, dar imkânlarla faaliyete geçirilerek, devletin ve milletin hizmetine yeniden girmiştir.
Zirai Kombinalar ve Devlet Ziraat İşletmeleri gibi çeşitli isimler altında faaliyete başlayan çiftlikler, geçmişinde olduğu gibi yine ordunun ve halkın hayvancılık, gıda ve tarım alanındaki ihtiyacını karşılamıştır.
Bunun için Osmanlı döneminde kalan çiftliklerin yanı sıra yurdumuzun değişik bölgelerindeki boş araziler seçilerek çiftlik haline getirilmiştir.
•
İşte Kırklareli/Lüleburgaz’da bulunan “Türkgeldi” işletmesi de 1938 yılında, “Devlet Tohum ve Örnek Çiftliği” adı ile kurulmuş, 1950 yılında “Devlet Üretme Çiftliği” adını almış. 1984 yılından bu yana da TİGEM olarak faaliyetlerini sürdürmekteymiş.
Bugün arazi varlığı 18 bin dekarı aşan işletmede bitkisel üretim faaliyetleri sınıfında, modern basınçlı sulama sistemleri ile 1.701 dekar arazi sulamaya açılmış, sulanan tarım arazisi 3.220 dekardan 4.921 dekara çıkarılmış.
İşletmenin bitki desenini; buğday, ayçiçeği, fiğ, mısır, yonca ve yem bezelyesi oluşturmaktaymış.
Bu bitkilerin yıllık üretim alanları, münavebe durumları, tohumluk talepleri ve iklim şartlarına göre değişmekteymiş.
İşletmede tohumluk amaçlı üretilen buğday çeşitleri; Pehlivan, Flamura 85, Selimiye, Bereket” isimleriyle, tüm Türkiye’de çiftçilerimizin istifadesine sunulmaktaymış.
Sulu tarım alanlarında ise yonca, fiğ üzerine 2. ürün silaj mısır ve ayçiçeği üretimi yapılmaktaymış. Kuru tarım alanlarında ise yine buğday, fiğ ve kısmi olarak da ayçiçeği münavebe sistemi uygulanmaktaymış.
Hayvancılık alanında ise en önemli gıdamız olan damızlık süt sığırcılığı yapılmakta.
•
Ezcümle; işletmeyi ve çalışmaları gördükten sonra büyük bir onur ve gururla; “İşte benim devletim, İşte benim milletim” diyorsunuz. Vesselam.