Bayramda en çok konuşulacak hususlar
Önce hayırlı bayramlar cümleten. Rabbim huzur ve güven içerisinde bir bayram ihya etmeyi nasip eylesin. Söze biraz bodoslama gireceğim, bayram hatırına hoş karşılana…
Biz biraz da kaynana kültürlü bir toplumuzdur, kaynanalık yaparak laflayalım.
Nasıl bir ekonomik zorluklar içerisinde bir ülke ve toplum isek, maaşallah, başta İstanbul, Ankara olmak üzere büyük iller boşaldı.
Uçaklarda, trenlerde, otobüslerde ek seferler düzenlendi. Sahil şeritlerinde boş konaklama yerleri yok. Anadolu’nun her tarafı bayram ziyaretleri sebebiyle çaka çaka araba dolu.
İfadelerim yanlış anlaşılmasın, tatilcileri bilmem de bayram hakikatinin yaşanması için tam da şahsımın istediği bir durumdur bu vaziyet.
Sıla-i rahim tavsiyesine uyanlar için bayramın adı ve tadı budur. Memleket ziyaretlerinin “nemelazımcılık” sınıfına teslim olmaması çok elzemdir.
Gelelim yazının başlığına. “Bayramda en çok neler konuşulur sizce”? Tabi ki seçimler!
Yok, dün kısmen yazdığım için bugün seçimden söz etmemeye gayret edeceğim. Bayram, mideyle birlikte zihinlerin de mutlu edilme günleridir. O hususu paylaşacağım.
•
Bayramda biraz zihnimize hizmet edelim. Necip Fazıl üstad; “Beni ürperten bir hadis vardır” diyerek hadisi şerifi irad ettikten sonra şunları söyler:
- “Hesaba çekilmeden nefislerinizi hesaba çekiniz”! Burada nefis muhasebesinin sırrı da çıkıyor meydana. Muazzam hadis…
Garplı, nefis muhasebesi olmayan insana, insan gözüyle bakmaz! Nefis muhasebesi bize hazırlop bir dünya veren, ailemizden, mektebimizden aldığımız telkinlerin hesabını görmektir.
Böyle, ezberci olarak, sırtımızda dünyamızı sümüklü böceğin kabuğunu gezdirdiği gibi gezdirmek değil…
Tam hesaplaşmak ve alınacak şeyleri alınma ehliyetinde ise bir daha bırakmamacasına almak, o ehliyette değilse, bir daha kabul etmemecesine atmak…
İşte cins kafanın kârı… Hâlbuki muvazaa kafaları, (bir şeyin karşılığında başka bir şeyi vermek veya almak) bir tutar, bir bırakır, gene tutar, gene bırakır. Yok, böyle şey!
Nefis muhasebesi ve hepçilik… Bunu bir şiirimde anlatıyorum:
“Tırnağı, en yırtıcı hayvanın pençesinden,
Daha keskin eliyle, başını ensesinden,
Ayırıp o genç adam, uzansa yatağına;
Yerleştirse başını, iki diz kapağına…
Soruverse; Ben neyim ve bu hal neyin nesi?
Yetiş, yetiş ey ulvî varlık muhasebesi”!
•
Evet, üstadı rahmetle analım bayram gününde. Ve daha nice büyüklerimizin, aileden ahirete yolcu ettiklerimizin ruhlarına üstad ile birlikte birer Fatiha gönderelim.
Sözü buradan Gazali Hz.’lerine getiriyor üstad ve söze devam ediyor:
“Gazali; aklı gerdim diyor; gerdim, lastik bir tel gibi kopacak hale getirdim ve gördüm ki, akıl sınırlıdır. Gördüm, düşecek gibi oldum aklın taraçasından ve anladım ki, her şey bir nur idrakinden ibarettir.
Ve müşkât-i Nebi, Peygamberin ruh feyzine sığınmak… Koştum, yapıştım, sığındım ve kurtuldum”…