Ukrayna'da yaşamanın nasıl bir şey olduğunu hayal edin. Bombalar, dökülen kanlar ve travma. Ülkede pek çok şehirde çocuklarınızı okula gönderemiyor, ailenizdeki yaşlılar için tedaviye erişim sağlayamıyorsunuz. Başınızın üstünde sağlam bir çatı da yok. Ülkeden kaçar mıydınız? Birleşmiş Milletler (BM) verilerine göre 10 milyona yakın Ukraynalı ülkelerinden kaçtı. Bu Ukraynalıların önemli bir bölümü, ülkelerinde daha güvenilir olduklarına inanılan şehirlere sığındılar. Ancak 3.5 milyondan fazla insan, ülke sınırlarının dışına çıktı. Ukrayna hükümetinin 18-60 yaş arası erkeklere ülkelerinde kalıp savaşmaları için yurt dışına çıkış yasağı getirmiş olması nedeniyle, ülkeden kaçanların çoğu kadın ve çocuklar. Yerlerinden edilen ve nereye gideceğini, ne yapacağını bilemeyen bu mülteciler, sığındıkları yerlerdeki yabancılara güvenmek zorunda kalıyor.

Savaşın kaosunu geride bırakmış olsalar da, Ukrayna'nın dışında da güvende değiller. BM Genel Sekreteri Antonio Guterres'in değişiyle "Avcılar ve insan kaçakçıları için Ukrayna'daki savaş bir trajedi değil, bir fırsat". Kadın ve çocuklar da birer "hedef". 'YABANCI DİL BİLMİYOR, KİM NE DERSE İNANIYORLAR' Ukrayna'da ve komşu ülkelerde insan kaçakçıları oldukça aktif. Savaşın yarattığı sisli hava da, faaliyetlerini gizlemek isteyen kaçakçılar için mükemmel bir fırsat. Merkezi Lublin şehrinde olan insan hakları kuruluşu Homo Faber'in koordinatörlerinden Karolina Wierzbinska, çocuklarla ilgili ciddi kaygılar olduğunu, çok sayıda genç Ukraynalı'nın yanlarında büyükler olmadan ülkeden kaçtıklarını söylüyor.

Özellikle savaşın ilk haftalarında Polonya ve diğer sınır komşusu ülkelerde resmi kayıt işlemlerinin düzensiz olması nedeniyle çok sayıda çocuk kaybolmuş ve yerleri hâlâ bilinmiyor. Polonya-Ukrayna sınırına gidip, gözlerimizle gördük. Mültecilerin geliş noktalarından biri olan tren garında büyük bir hareketlilik vardı ve şaşkınlık içindeki kadınlar ve ağlayan çocuklar her yerdeydi.

Bir gönüllü ordusu buradaki kadın ve çocuklara sıcak yemek veriyor, onlara destek oluyordu. Görünüşte her şey ne kadar düzenli, değil mi? Pek sayılmaz. "Kadınlar ve çocuklar korkunç bir savaştan buraya geldiler. Ne Lehçe ne de İngilizce konuşuyorlar. Ne olup bittiğinden haberleri yok ve onlara kim ne derse inanıyorlar" diyen Margherita, şöyle devam ediyor: "Tren garına herkes gelebilir. Gönüllülüğümün ilk gününde İtalyalı üç adam gördüm. Seks ticaretine zorlayacakları güzel kadınlar arıyorlardı. Polisi aradığımda şüphelerimin boş olmadığını anladım. Paranoya değildi. Korkunç bir şeydi."

Facebook'ta bu konudaki farkındalığı arttırmak için paylaşım yapan ve şu anda Danimarka'da güvenli bir yerde yaşayan Elena Moskvitina ile Skype üzerinden uzun uzun konuştuk. Yaşadıkları tüyler ürperticiydi. Elena, bu erkeklerin kendisine ve kızına "pis" bakışlar attığını, kızının dehşete düştüğünü ifade etti. Grubun daha sonra, başka bir odada bulunan oğlunu görmek istediklerini, oğlunu baştan ayağa süzdüklerini anlattı. Elena onlardan kimliklerini göstermelerini istediğinde ise öfkelenerek tepki göstermişler.

Ailesini onlardan kurtarmak isteyen Elena, önce bu adamlara bahsettikleri kamyonette buluşma sözü vermiş ama yanından ayrıldıkları an, çocuklarını da alıp kaçmış. Polonyalı cesur girişimci Elzbieta Jarmulska, Ukraynalı mülteciler için bir "güvenli alan" oluşturmak amacıyla Kadınlar Direksiyona Geçiyor adını verdiği inisiyatifi kurmuş.

Ukrayna-Polonya sınırına arabayla gidip gelebilecek ve mültecilere güvenli bir geçiş sunmak için çalışabilecek 650'den fazla "harika kadını" ekibine aldığını belirten Elzbieta, sözlerini şöyle sürdürüyor:

"Bu kadınlar savaş bölgesinden yürüyerek ya da arabayla buraya geldiler ve zaten çok fazla zorluk yaşadılar. Şimdi de burada korkuya ve sömürüye mi maruz kalacaklar? Bunu hayal etmek ve dile getirmekte zorlanıyorum."

EVLERİNİ GÖÇMENLERE AÇANLARIN İSTİSMARI Ela'nın mültecilerin iyiliğini düşündüğü belli ancak sınırı aştıktan sonra bu mülteciler için tehlikeler bitmiyor. Konuştuğumuz mültecilerin önemli bir bölümü savaş biter bitmez evlerine geri dönmek istiyordu ama günler, haftalar, hatta aylar boyunca uyuyabilecekleri, yemek yiyebilecekleri, çocuklarını okula gönderebilecekleri ve iş bulabilecekleri bir yer bulup orada kalmak zorundalar.

Polonya-Ukrayna sınırında tanıştığım gönüllülerden biri, daha gençken fuhuş tuzağına düşürülmüş ve Ukraynalı mültecilere yardım etmek istemesinin önemli bir nedeni de bu. Çocuklarının geçmişinden haberdar olmaması için adını vermek istemeyen kadın gönüllü, "Göçmenleri korumak ve uyarmak istiyorum" diye konuşuyor.