Tayyip Erdoğan’ın altın vuruşu

Tayyip Erdoğan’ın altın vuruşu

İdris Günaydın

Mısırlı gazeteci Sabır Meşhur isimli biri var. Konuşmaları yayınlanıyor sosyal medyada ve ben dikkatle ve beğenerek izliyorum. Bana göre konusuna hakim ve düşünen bir kişi. Konuştukları boş şeyler değil.

Son izlediğim videosunda çok önemli bir konuya değiniyor. Bu konuda daha önce ben de kısmen iki kez yazı yazmıştım. Özetle diyor ki, Meşhur; “Recep Tayyip Erdoğan yirmi beş yıldır onca icrai başarılarına bir de siyasi başarı eklemeli ve ismini ölümsüzleştirecek bir hamle yapmalıdır. Tayyip Erdoğan’ın kaçamayacağı en mutlak gerçek ölümdür. Eğer siyaseten bir hamle yapmaz ise bir süre sonra unutulup gidecektir. Veya kendisinden sonra başarısız bir iki adamla eskiyecek ve tarihin hafızasına mahkum olacaktır. Öyle ise Tayyip Eredoğan’ın radikal bir karar alması ve siyaseten bir icraat  yapması gerekir. Bunların başında Türkiye ile Suriye’yi birleştirip, yeni bir isimle anılmasını sağlamak, ikincisi yeni devletin kurucusu sıfatıyla kendini merkeze oturtmak gibi icraatlar sayılabilir.”

Bunun yanı sıra birkaç ilave de ben yapayım: paralara kendi resmini bastırmak, dairelerden kendi resmini ve tüm resimleri indirip, bir başka vizyonel resim astırmak, eğitim ve kültür politikasında gerçekten köklü bir değişiklik yapmak…

Hülasa yeni devletimiz Recep Tayyip Erdoğan’ı hem siyaseten hem de icraat yönünden hatırlamalı. 

Sabır Meşhur tarihten örnekler de veriyor. Hz. Ebubekir zamanından beri gerek raşit halifeler devrinden gerekse sonraki İslam devletlerinden… Mesela Osmanlı Devletinden Fatih’i, Yavuz’u örnek veriyor.

Bazı hükümdarlar savaş yaptılar ama bazıları hem savaş yaptı hem devlette köklü değişikliklere gitti diyor. Savaş yapanlar o savaşlar sayfası açılınca anılır oldu ama devlette değişiklikler yapanlar daima anıldı. Buna İstanbul’u fetheden Fatih’in, İstanbul’u iskan politikasıyla Müslümanlaştırmasını örnek gösteriyor. Bir örnek daha veriyor: Kırım Hanlığı Moskova’yı üç kez fethettiği halde ellerinde tutamadı çünkü oraya kendi insanlarını iskan yoluyla götürmedi. Moskova’nın yapısını değiştirmedi.

Mesela Suriye’de aynı şeyi yapamazsa, Suriye yeniden Türkiye’nin ilgi alanından uzaklaşır.

Bana göre de Tayyip Erdoğan Türkiye Cumhuriyetinin en başarılı siyasi lideridir, en uzun süre iktidarda kalmış siyasi lideridir. Bu dönemde defalarca seçime gitmiş ve milletin tasvibini alarak gelmiştir. Bunun mutlaka kalıcı, ölümsüz bir neticesi olmalıdır.

Bugün Türkiye’ye dışarıdan bakanlar ve değerlendirenler “Tayyip Erdoğan’ın ülkesi” diyorlardır ama içerideki gerçek, Tayyip Erdoğan’ın ölümüne kadardır. Bu Tayyip Beye haksızlık olsa gerektir. Birileri ile kıyaslamak istemiyorum ama kendisiyle kıyaslanacak bir idareci yoktur. Dünya da Putin için böyle bir yakıştırma yapılabilirdi ama o da Ukrayna ile savaşarak başarıya değil bence başarısızlığa imza atmıştır.

Altın vuruş genellikle uyuşturucu kullananların yüksek dozda uyuşturucu almasıyla isimlendirilir. Ben ise Tayyip Erdoğan’ın hak ettiği bir isim ve vasıf ile anılması için altın değerinde bir icraat yapması gayesiyle söyledim. Tarih çok hükümdarlar ve idareciler gördü ama bunlar içinde anılanlar, siyaseten yaptıkları, zamanla yeni nesiller için örnek alınacak icraatlar yapanlardır. Bir köprünün, bir tünelin, bir uçak gemisinin örnekleri Çin’den de alınır ABD’den de… Ama kurucu bir lider olmak ayrıdır.

Rusya’da Gorbaçov belki yol yapmadı ama devleti dönüştürdü. Onun için Gorbaçov da emsalleri gibi tarihin çıkılan merdivenine bir basamak ekleyen adamdır.

Hülasa, Tayyip Erdoğan gibi liderleri anneler her zaman doğurmaz. O, ilahi kaderde gizli bir projenin eseridir. Bakınız Avrupa bile güçlü bir lider çıkarmaktan aciz. Türkiye’de bir sürü parti başkanı var, hepsini bir kapalı yere atsanız çıkış yolu bulamazlar.

Lider yetiştiren okul yok. O bir Allah vergisi. Şu an Allah bizim yüzümüze gülmüş gözüküyor. Böyle bir lideri iyi değerlendirmeli. Çünkü tarih her zaman cömert davranmaz.

Tabii, bu yazıyı okuyanlardan bazı yorumcular, benim iktidarın yalakası olduğumu, oradan buradan para aldığımı veya ihale aldığımı falan söyleyecekler. Onlara amcaoğlunun yaşadığı bir olayı nakledeyim.

Amcaoğlu, rahmetli dayısının hastanede yattığı bir tarihte yanında refakatçi kalıyor. O zamanki hastaneler hapishane koğuşu gibi; bir odada altı hasta… Her sabah bir hemşire hanım odaya giriyor ve tüm hastalara kalçadan iğne yapıyor. Fakat hemşire, çok bildiğinden midir, acemi olduğundan mıdır; iğnesi çok acıtıyor. Koğuştaki tüm hastalar şikayetçi… Başka bir sabah başka bir hemşire geliyor ve sırayla iğne yapıyor. Rahmetliye gelince daha iğne yemeden “oyyy” diye bağırıyor. Hemşire diyor ki; “dayı yalan söyleme. Daha vurmadım bile..”

Sonra hemşire iğneyi yapıyor ve odadan çıkıyor. Rahmetli dönüyor amcaoğluna, “Yaşar, vallahi hiç acımadı” diyor.

Sizler o rahmetli gibisiniz. Beni tanımadan iftira atıyorsunuz. Ahirete inanın veya inanmayın; attığınız iftiranın karşılığı olur. Haberiniz olsun.. Vesselam.