Şirketlerin artık yalnızca salgının kalıcı sonuçlarıyla hareket etmediğini gösteren araştırmaya göre, işverenlerin, karşılaştıkları zorlukları iş gücü alanındaki baskıların yanı sıra ekonomik ve jeopolitik baskıların perspektifinden gördüğü sonucuna ulaşıyor.

İşverenler için iki büyük risk - Bu durum işverenler için kararların enflasyona, ekonomik yavaşlamaya ve paralelinde zayıflayan piyasa talebine ek olarak jeopolitik istikrarsızlığa dayandırılması anlamına geliyor.

İşverenlerin ise yeteneklere erişim ve hibrit çalışma modeliyle nasıl üretken kalabilecekleri konusunda endişeleri devam ediyor. Yeni yeteneklerin çekilmesi ve mevcut yeteneklerin elde tutulması, işverenler tarafından tanımlanan iş gücü riskleri listesinde birinci ve ikinci sıralarda yer alıyor.

İşçilerin talepleri neler? - EY araştırmasına göre, çoğu çalışan yüksek enflasyon ve yaşam maliyeti ortamında daha iyi prim, özel paketler, yüksek refah arzusu ve iş esnekliğinin sürekli olduğu bir iş dünyası talep ediyor ve bu hedefe ulaşmak için gereken becerilere sahip olmaya çalışıyor.

Üç çalışandan biri iş arıyor - Araştırmaya göre, işverenlerin yüzde 57'si daha zorlu bir ekonomik ortamın çalışanların yeni iş arama olasılığını azaltacağına inanıyor. Geçen yıla göre biraz daha düşük de olsa çalışanların yüzde 34'ü 12 ay içinde işlerini değiştirmeye istekli görünüyor.

Uzaktan çalışmada benzer talepler - Ücret, çalışanların birincil endişe kaynağı olmaya devam ediyor. Ayrıca hem işverenler hem de çalışanlar haftada 2 veya 3 gün uzaktan çalışmayı tercih ediyor. Ancak seçim şansı verildiğinde çalışanların yarısı haftada bir günden fazla ofiste bulunmak istemiyor, yüzde 34'ü ise tamamen uzaktan çalışmayı tercih ediyor. Buna göre, iş dünyasında esneklik sağlayan şirketlerin yetenek kazanma ve elde tutma olasılığı artıyor.

Çalışanlara anlamlı projeler sunmak da çalışan bağlılığını destekleyen etmenlerin başında geliyor. Çalışanların yüzde 66'sı işlerini daha anlamlı kılan projelerde yer almanın memnuniyetlerini artıracağını belirtiyor.