Haber Merkezi Giriş Tarihi: 2025-11-30 01:31 Güncelleme Tarihi: 2025-11-30 01:58

Gündeme oturan Kaan çıkışı: Türkiye bizim başaramadığımızı başardı

Türkiye’nin beşinci nesil savaş uçağı KAAN, daha ilk iki test uçuşunu tamamlamış olmasına rağmen, bu başarının yankıları Ankara hava sahasının çok ötesinde hissediliyor. Orta Doğu’dan Güney Asya’ya kadar savunma çevrelerinde tek bir soru dönüp dolaşıyor: Türkiye gerçekten beşinci nesil bir savaş uçağı mı geliştirdi? Bu sorunun en rahatsız edici cevabı, Türkiye’nin geleneksel rakiplerinden değil, bizzat kendi savunma uzmanlarından geliyor, özellikle son haftalarda KAAN’ı yoğun biçimde mercek altına alan İsrail ve Hindistan medyasından.

Dikkat çekici olan ise, İsrailli savunma analisti Shay Gal’in açıkça itiraf etmesi: Türkiye, İsrail’in kendi elleriyle yarıda bıraktığı bir başarıya ulaşmış durumda. Öte yandan, Hindistan medyası, özellikle Yeni Delhi’deki büyük Hint gazeteleri, KAAN’ı bir tehdit, öngörülemez ve Türkiye’nin artan askeri gücünün somut bir göstergesi olarak nitelendiriyor. Bu rapor, bu olumsuz propagandanın dalgasını, arkasındaki motivasyonları ve Türkiye’nin giderek artan savunma güvenini detaylı bir biçimde inceliyor.

Eurasian Times’ta yayımlanan kapsamlı bir raporda, İsrailli savunma analisti Shay Gal şöyle yazıyor: "KAAN programı aracılığıyla Türkiye, beşinci nesil savaş uçağı üretme kapasitesine sahip olduğunu kanıtladı. Biz Lavi projesini ABD baskısı altında bıraktık, ancak Türkiye geri adım atmadı. İşte bu fark, onu bugün bu noktaya getirdi." Bu açıklama, İsrail’in savunma çevrelerinde adeta bir şok etkisi yarattı. İsrail, 1980’lerde F-16’nın daha gelişmiş bir versiyonu olarak teknik açıdan tasarlanan iddialı Lavi savaş uçağı programını başlatmıştı.

Ancak: • ABD’nin siyasi baskısı • Mali kısıtlamalar • İsrailli politika yapıcıların tereddütleri …nihayetinde programın sonlandırılmasına yol açtı. Shay Gal, ilk kez Türkiye ile karşılaştırıldığında İsrail’in stratejik başarısızlığını itiraf ediyor ve şöyle belirtiyor: "KAAN, Lavi projesinden bu yana Türkiye’de gördüğümüz kararlı gücü temsil ediyor." İsrail medyası şu anda ikiye bölünmüş durumda:

1. KAAN’ın hız ve kabiliyetlerinden gerçekten endişe duyanlar 2. Halkı teselli etmek için “Operasyonel Olmayan Rüya” olarak nitelendirenler Ancak her iki grup da KAAN’ı sürekli tartışıyor; bu, endişenin gerçek olduğunun, sadece görünüş olmadığının bir göstergesi. Son haftalarda, hem Hintçe hem İngilizce gazeteler KAAN hakkında bir dizi rapor yayınladı; en dikkat çekeni ise Navbharat Times’ın provokatif başlıklı makalesi: "KAAN’ı Satın Almak Felaketi Davet Etmek Demektir" Bu, Hindistan savunma kurumlarındaki zihniyeti yansıtıyor; yıllarca Çin’in J-20’sini eleştirip, operasyonel kapasitesi anlaşıldığında çaresizce kabul etmişlerdi. Hindistan medyası şu noktaları sürekli vurguluyor:

• KAAN hâlâ tam anlamıyla operasyonel değil • Türkiye, Amerikan F110 motoruna bağımlı • Servise alınması belirsiz • Türkiye’nin F-35 ile kıyaslanacak deneyimi yok • En sık tekrar edilen iddia: Türkiye güvenilir bir tedarikçi değil Peki asıl soru şu: Hindistan, Türkiye’nin programına neden bu kadar odaklanıyor? İki temel nedeni var:

1. Hindistan’ın AMCA programı 2010’dan beri kağıt üzerinde Beşinci nesil Hint savaş uçağı AMCA henüz: • Prototip aşamasına gelmedi • Test uçuşu yapmadı • Belirli bir zaman çizelgesi yok Oysa KAAN, yalnızca birkaç yıl içinde: • Tasarım • Rüzgar tüneli testleri • Yer testleri • İlk uçuş • İkinci uçuş …gibi aşamaları tamamladı. Bu Hindistan için büyük bir darbe anlamına geliyor.

Hindistan’ı en çok endişelendiren nokta: • Türkiye zaten drone pazarını domine etmiş durumda. • Şimdi savaş uçakları pazarına da adım atıyor. KAAN ve TF-35000 motorunun başarısı, bölgesel hava üstünlüğü dengesini ciddi şekilde değiştirebilir.

Savunma politikalarında birçok farklılık olsa da Türkiye’nin yükselişi her ikisinde de aynı derecede endişe yaratıyor: KAAN’ın ilk blokunda Amerikan lisanslı F110 motoru bulunuyor. Shay Gal şöyle yazıyor: "Amerikan kontrolü yavaşlatabilir, durduramaz." Hindistan da bunu abartarak küresel alıcıların kafasında şüphe yaratmaya çalışıyor.

• Bayraktar TB2, küresel savaş stratejilerini değiştirdi. • AKINCI, ağır İHA kavramını yeniden tanımladı. • KAAN bu listeye yeni bir ekleme. Hindistan ve İsrail bunu kendi pazarları için bir meydan okuma olarak görüyor.

• Endonezya ile 10 milyar dolara kadar iş birliği potansiyeli • BAE yatırımları. • Katar ile ortaklık. • Pakistan’a öncelik verme. Tüm bu gelişmeler, Hindistan ve İsrail için endişe kaynağı.

Türkiye’nin iki test uçuşu şunları ortaya koydu: • Stealth kaplama. • İleri aerodinamik tasarım. • AESA radar. • Ağ merkezli sistemler. • Geleceğe yönelik hipersonik silah kapasitesi. Bunlar yalnızca iddia değil, test edilmiş sistemlerdir. TF-35000 motoru, İsrail’i en çok korkutan gelişmeyi temsil ediyor. İsrailli gözlemciler kabul ediyor: "Türkiye kendi motorunu geliştirdiğinde onu kimse durduramaz." Hindistan medyası da aynı motoru hedef alıyor, ancak herhangi bir operasyonel gerekçe sunamıyor.

Bu propaganda üç ana amacı taşıyor: Endonezya, Katar, Malezya, Bangladeş, Suudi Arabistan gibi ülkeler bu programı yakından izliyor. Hindistan ve İsrail, bu ülkelerin Rusya veya ABD yerine Türkiye’ye yönelmesini istemiyor. Savunma sanayinde psikolojik baskı önemli bir araçtır. Olumsuz anlatı: • Halk baskısını artırmayı • Bütçeyi kısmayı • Programı yavaşlatmayı amaçlıyor. Gerçek şu ki, KAAN yavaşladı ama durmadı.

Hindistan, halkına: “Endişelenmeyin; KAAN tehdit değil” mesajı veriyor. Oysa savunma gerçeği tamamen aksine.

Ne Hindistan ne de İsrail Türkiye’nin başarısını gizleyebilir. KAAN, Türkiye’yi yalnızca şu ülkelerin bulunduğu bir ligde konumlandırıyor: • ABD • Çin • Rusya • Ve şimdi, Türkiye İşte Hindistan ve İsrail’in en kabul edemediği durum bu.

Özet basit: Türkiye, rakiplerinin hayal bile edemediğini başardı. • İsrail’in kaygısı teknik. • Hindistan’ın kaygısı stratejik. • Ortak endişeleri: Türkiye artık savunma sanayisinde bir lider olarak görülüyor, takipçi olarak değil. KAAN sadece bir savaş uçağı değil; Türkiye’nin yeni kimliğini ilan eden bir sembol, onu geleceğin küresel askeri güçleri arasında sağlam bir şekilde konumlandırıyor.