Dersim Harekatı’nda mağaralarda öldürülenlerin yakınlarından Hıdır Çiçek, 76 yıl sonra yasak bölgeye girerek yığınlar halindeki kemikleri görünce dehşete kapıldı
TUNCELİ
Dersim Olayları’nda Laç Deresi’nde 1938 yılında hayatını kaybedenlerin yakınları 76 yıl aradan sonra yasaklı bölgeye girerek yakınlarının kemiklerine ulaştı. Dersim olaylarında yakınlarını kaybedenlerin ve gazetecilerin, uzun yıllar sonra Tunceli merkezden yaya şekilde, zorlu ve 11 saat süren yolculuk ardından tarihî görüntülere ulaşıldı. 1938 Dersim harekâtının ardından büyük ölümlerin yaşandığı, ancak kimsenin gitmeye cesaret edemediği Laç Deresi’ndeki Laç mağarasına 76 yıl sonra ulaşan gazeteciler ve katliamda hayatını kaybedenlerin yakınlarından Hıdır Çiçek, dehşete kapıldı.
1938 Dersim Olayları’nda hayatını kaybeden çok sayıda insanın mezarının yerleri halen kayıp. Harekât sırasında babası kurtulan, amcası, çocukları ve akrabaları öldürülen Hıdır Çiçek, 76 yıl sonra güvenlik sebebiyle yasak bölge ilan edilen Laç mağarasında öldürülen yakınlarının kemiklerine ulaştı. Babasının, üst mağarada olduğu için sağ kurtulduğunu, ancak o günleri anlatırken sürekli ağladığını belirten Hıdır Çiçek, öldürülen insanlara ait kemikleri görünce gözyaşlarını tutamadı. Yığınlarla kemiklerin ve o günleri yaşamış insanlara ait çeşitli eşyaların da bulunduğu mağarada, 1935 yılı üretimi mermi kovanlarının bulunması da dikkat çekti. Mağaraya sığınan insanların büyük bir bölümünün kendi yakınları olduğunu belirten Hıdır Çiçek, “Her şey ortada, kemiklerin başında bir şey söylemek çok zor. Ben sadece babamın anlattıklarından ve mağaraya ilk kez gelmeme rağmen sanki bu mağarada kalmış gibiyim. Bunları gördükten sonra ne söyleyebilirim ki. İçerde cesetler tanınmıyor. Amcamın eşi ve çocuklarını kumaştan tanıyorlar. Babamın anlattıklarına göre bu mağarada 500 ile bin arasında insan varmış” dedi.
Tunceli merkez ve farklı yerlerinde başlatılan 1938 Dersim harekâtında, aralarında çok sayıda kadın ve çocuğun olduğu binlerce insan öldürüldü. Öldürülenlerden bazılarının aileleri uzun uğraşların ardından cesetlere ulaşıp cenazelerini alırken, çok sayıda kişi ise yakınlarının cenazesini, tekrar öldürülme korkusundan ötürü bulundukları yerlerden alamadı.
