Silahlanmak neden önemli?
Silahlanmak neden önemli?
İBRAHİM KARATAŞ
Dünyanın nerdeyse tüm ülkeleri hızlı bir silahlanma yarışına girmiş durumda. Çünkü hemen herkes üçüncü dünya savaşının başlamasından (bazılarına göre başladı bile) çekiniyor ve savaşta yem olmak istemiyor. Velev ki bir dünya savaşı söz konusu olmasa bile an itibariyle devam eden ülkeler arası savaşların sayısı bir hayli fazla. Terör devleti İsrail’in beş ülkeye saldırması, Rusya-Ukrayna savaşı, Tayland-Kamboçya savaşı, biten Azerbaycan-Ermenistan savaşı, Çin-Tayvan gerginliği, Somali ve Sudan’daki iç savaşlar ve daha nice başlaması muhtemel savaşlar ülkeleri tedbir almaya, silah arayışına veya üretimine zorluyor.
Uluslararası ilişkilerde güvenlik ikilemi (security dilemma) diye bir kavram var. Eğer düşmanınız silahlanıyorsa siz de silahlanmak zorunda kalırsınız. Aksi takdirde güçlü düşmana karşı yapacak bir şeyiniz olmaz. Türkiye de etrafındaki güvenlik tehditlerini görüyor ve ona göre tedbirler alıyor. Satın almak yerine üretip hem tedariki sınırsız ve süresiz kılmak, hem maliyetleri düşürmek hem de silah isteyen diğer ülkelere satarak para kazanmak için bu yolu seçti -ki bu çok doğru bir yoldur.
Ancak yine de silahlanmayı lüzumsuz olarak görebilen, tehditlerin abartıldığını düşünenler olabiliyor. Onları sadece bölgedeki birkaç ülkenin neler yaptığına veya silahlanma konusunda ne durumda olduklarını anlatarak ikna etmeye çalışalım. Örneğin Yunanlılar mevcut F-16’ların yanı sıra Türkiye’nin almaya çalıştığı F-16 Blok 70 ve F-35’ler için sipariş verdiler. Siparişler bir yana, Fransa’dan Rafale jetleri aldılar ve şu anda kullanıyorlar. Yunanlılar Türkiye’ye karşı hava üstünlüklerinin olduğuna inanıyorlar. Sayıca gerçekten de üstünler. Yunan ordusu ayrıca İsrail’den çok sayıda füze ve muhtelif mühimmat tedarik etti. Tüm bu silahları Türkiye için aldıklarını söylemeye gerek yok.
Diğer bir komşu İran ise ambargolar nedeniyle kısıtlı imkânlarla yerli silah üretmiş ve özellikle kamikaze drone ve hipersonik füzeleri sayesinde Haziran ayındaki 12 Gün Savaşında İsrail’in asimetrik gücüne rağmen ayakta kalabilmiştir. Şayet savaş daha uzun sürseydi İsrail belki de durduramadığı İran füzeleri yüzünden pes edecekti.
Rusya ise Ukrayna savaşında Batının Ukrayna’ya temin ettiği silahlara karşı önce zorlanmış, sonrasında ise çözümler üreterek dengeyi sağlamıştır. Örneğin drone teknolojisinde çok geride olan Rusya, İran’dan Shahed drone’larını alıp onları geliştirmiştir. Geçtiğimiz günlerde videosunu yayınladığı Geran-3 isimli jet motorlu drone 550-600 km hızla uçabiliyor ve 300 kg patlayıcı taşıyabiliyor. Geran-3 belki de şu anda dünyanın en tehlikeli drone’udur.
Bölge ülkeleri içinde en tehlikelisi İsrail ve silahlanma konusunda hepsinin önünde. Hiçbir konvansiyonel silahları olmasa, nükleer silahlarının olması bile onları hep önde tutacaktır. Bilhassa uçak, füze ve mühimmat konusunda yarışılabilir değiller. Sadece İsrail için bile silahlanmak gerekiyor. Çünkü açıkça sıranın Türkiye’ye geldiğini söylüyorlar.
Sonuç olarak bir dünya savaşı çıkar ya da çıkmaz bilinmez ama Türkiye’nin bir savaşa girmesi hiç olmadığı kadar kuvvetli bir ihtimal. Kuzey, güney, doğu ya da batıya baktığınızda bizden silah çeşitliliği ve silahların tahrip gücü olarak daha üstün olan ülkeler var. Bilhassa İsrail açık açık savaştan bahsediyor. Hal böyleyken silahlanmak dışında çare kalmıyor.
Hem savaş çıkmasa bile ekonomik getirisinin hatırına yine de silahlanmak (silah üretmek diyelim) gerekiyor. Ancak yakın zamanda savaşacağız gibi görünüyor. Dolayısıyla Millî Savunma Bakanlığı AR-GE biriminin geliştirdiği Gazap gibi bombaları ve daha nicesini üretmemiz elzemdir. Aksi takdirde çekeceğimiz azap çok büyük olacaktır. Ya düşmana gazap edeceğiz ya da azap çekeceğiz.