Zeno’nun paradokslarını yalnızca matematiğin soğuk alanında değil, insan tecrübesinin sıcak döngülerinde arayan bu metin; zaman algısından mistik sezgiye, hedef sapmalarından varoluş gerilimine uzanan çok katmanlı bir sorgulama sunuyor. Ahmet Can, “ulaşma” arzusunun aslında bitimsiz bir yaklaşma hâli olduğunu gösterirken, hayatın paradokslarla örülü yapısına felsefî bir ayna tutuyor.