Yargıtay; Balyoz ve Ergenekon’da yargılanan Çetin Doğan, Hurşit Tolon ve Tuncer Kılınç’ın Cuma Dergisi’nde “Disiplinsiz Paşalar” başlığı ile yayınlanan yazılarda hakarete uğradıkları iddiası ile açtıkları davada verilen 90 milyar liralık tazminat kararını
HABER MERKEZİ
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi; kapanan haftalık Cuma Dergisi’nin Ağustos 2003’te yaptığı bir yayında kendilerine hakaret edildiğini iddia eden Balyoz ve Ergenekon’da yargılanan Çetin Doğan, Hurşit Tolon ve Tuncer Kılınç, dergi hakkında dava açıp yüklü miktarda tazminat istemişlerdi.
Tolon, Doğan ve Kılınç’ın derginin kapağında yer alan ve “Disiplinsiz Paşalar” başlığı ile yayınlanan yazılarda hakarete uğradıkları iddiası ile açtıkları dava Ankara 14. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde karara bağlanmıştı.
ELEŞTİRİYE 90 BİN TL CEZA VERİLMİŞTİ
Türkiye’de Cuma Dergisi’nin 29 Ağustos 2003 - 4 Eylül 2003 tarihli sayısında yer alan eleştirel yayın nedeniyle Çetin Doğan, Tuncer Kılınç ve Hurşit Tolon’un açtığı davada Ankara 14. Asliye Hukuk Mahkemesi, derginin imtiyaz sahibi Abdurrahman Kazan ile sorumlu yazı işleri müdürü Cengiz Almış’a 90 bin TL gibi ağır bir tazminat cezası vermişti. “Fikre ceza” konusunda adeta tarihe geçen mahkemenin verdiği 90 milyar tazminat cezasının ardından, dergi sahibi ve yazı işleri müdürünün ev ve arabaları haczedildi. Doğan, Tolon ve Kılınç’ın avukatlığını ise CHP Manisa Eski Milletvekili Şahin Mengü yapmıştı..
Ankara 14. Asliye Hukuk Mahkemesi; iskambil kâğıdındaki yoncayı sinek, sineği de pisliği çağrıştırıyor diye yorumlayıp, üç paşaya hakaret edildiği sonucuna varmıştı.
YARGITAY “HAKARET YOK ELEŞTİRİ VAR” DEDİ
Yerel mahkemenin kararını bozan Yargıtay 4. Hukuk Dairesi; Cuma Dergisi’nin yaptığı yayının eleştiri niteliğinde olduğuna dikkat çekti. Oy birliğiyle alınan kararda; “Davacıların resimlerinin iskambil kağıdına basılması gazetecilik tekniğiyle alakalı olup, salt bu nedenle tazminat gerektirmez. Şu durumda dava konusu edilen yayın bakımından hukuka uygunluk sebepleri mevcut olup; istemin tümden reddi gerekirdi. Mahkemece kısmen kabul kararı verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir. Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle bozulmasına oy birliğiyle karar verildi” denildi.
