Ancak 2004 ile 2011 yılları arasında, Afrika penguenlerinin temel besin kaynağı olan Sardinops sagax sardalyelerinin stok seviyeleri dramatik biçimde düştü. Sardalye popülasyonları, önceki zirve seviyelerinin sadece yüzde 25'ine kadar geriledi. Bu ani ve keskin düşüş, penguenlerin tüy değiştirme döneminden önce veya sonrasında yeterli miktarda besin bulabilme kapasitesini ciddi şekilde sınırladı. Sherley'in açıklamasına göre, eğer bu kritik dönemlerde yiyecek bulmak çok zorlaşırsa, penguenler oruç dönemini atlatmak için yetersiz enerji rezervlerine sahip olacak duruma düşerler. Araştırmacılar, bu dönemde çok sayıda penguenin denizde öldüğünü ve cesetlerinin bulunmadığını belirtmektedir. Kitlesel açlık olayı, 2004 ve 2011 yılları arasında Afrika pengueninin en önemli iki üreme alanını vurdu ve bu dönemde yaklaşık 62 bin yetişkin penguenin ölümüne neden oldu. Bu sayı, türün genel popülasyonu açısından son derece yıkıcı bir kayıp anlamına gelmektedir. Sherley, yetişkin penguenlerin hayatta kalma oranının, özellikle tüy değiştirme dönemi sırasında, av mevcudiyeti ile güçlü bir ilişki içinde olduğunu vurgulamaktadır. İklim değişikliği ve balıkçılık baskısının birleşimi Cape Town'daki Ormancılık, Balıkçılık ve Çevre Bakanlığı'ndan ekolog Robert Crawford ve araştırma ekibi, sardalye stoklarındaki bu düşüşün temel nedenlerini inceledi. Bulgularına göre, insan kaynaklı iklim değişikliğinin neden olduğu sıcaklık ve tuzluluk değişiklikleri, balık popülasyonlarının azalmasında önemli bir rol oynamaktadır. Aynı dönemde, balıkçılık endüstrisinin uyguladığı yoğun avlanma baskısı da yüksek seviyelerde kalmaya devam etmiştir. Özellikle 2006 yılında, sardalye sömürü oranları yüzde 80'e kadar ulaşmış, bu da penguen ölümlerini daha da kötüleştirmiştir. Çevresel faktörler ve insan faaliyetlerinin bu ölümcül kombinasyonu, türün varlığını tehdit eden bir spiral oluşturmuştur.